Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
nie wiem co napisać...

ma wzloty i upadki, dzielna jests i "trzym sie wiatru"....buziaczki

może jutro będzie lepiej i pojutrze :) trzeba poszukac w sobie tej wiary :)

Najpierw się wyładuj, a potem myśl o byłej teściowej.pomyśl, jak jej szczęka będzie zwisać za Twoje następne ubytki wagowe.

a moze dobrze by wykrzyczec?? czasem pomaga

Krzycz...pomoże:) Płacz...pomoże:) A przede wszystkim minie, jak wszytko co złe:)

pokrzycz na zewnątrz, pokop w ścianę, rzuć talerzem. To dizała cuda. Pozdrówka

Gdy popatrzę na moje, od razu wiem, że trzeba się trzymać, nie poddawać i wiem dla kogo, dlaczego muszę być dzielna. Bez niego już dawno poddałabym się, popadłabym w chorobę, zniechęcenie, depresję. Przy nim nie można się nie uśmiechnąć i to dodaje mi siły i wiary, że będzie lepiej.

największy skarb :))) a wnuczęta szczególnie