Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
szaleństwo, wariactwo i nerwy

Mam ojca po udarze, to już rok jak z powikłaniami walczymy. Nie był dobrym ojcem, ale jakoś się starałam nim zajmować na ile mi sił wystarcza. Codziennie trzeba 3 razy iść, prać, gotować sprzątać itp. Wczoraj dostałam telefon, że dostał się do ZOLu i mamy go w piątek przywieźć... jeden dzień na załatwienie wszystkiego... wolne w pracy oczywiście nie ma opcji... a ni ja, ani mąż, ani mama ani brat ojca... dramat... załatwiłam karetkę (oczywiście łatwo nie było) ogólnie szaleństwo z tym załatwianiem- powinnam mieć ten urlop jutro, wsadzić go do karetki, przypilnować, żeby wszystko zabrali... jeszcze opekunka ma urlop, i jest ktoś na zastępstwo i ma go tam wsadzić...  

Jestem strzępkiem nerwów dzisiaj.. a dzieci sprawy mi nie ułatwiały- wkurzały się, że od wczoraj wiszę na telefonie... -musisz tyle gadać przez ten telefon ciągle?? takie pytania zadawał mój starszy syn...

Ale ogólnie  z tym ZOlem to sprawa jest taka, że chociaż mogę jechać na urlop... bo tak to szans nie było na dłużej niż 4 dni... bo tyle ogarniała moja mama z opiekunkami. Tylko zaplanowane nic nie mam, nawet finansów jakoś specjalnie na ten cel nie składałam....