Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Moje samopoczucie

miałam tak po porodzie...wszędzie widziałam choroby, wszystko było nie tak...patrzya synka i zastanawiałam się jakie choróbsko go męczy...pomógł powrót do pracy...do życia

Twój własny umysł wpędza Cię w destrukcyjne stany :( Stwierdzenie tego i dostrzeżenie to już postęp, a Ty to zrobiłaś, więc jesteś krok do przodu. Wywierasz na siebie dużą presje psychiczną, bo coś nie poszło według zamierzonego scenariusza i kwalifikujesz to jako porażkę. Dla wielu ludzi depresja to wymysł, ubzduranie sobie czegoś, a to poważna choroba, która odbiera jakąkolwiek chęć do życia i istnienia. Przytulam do serducha mocno!

mi się wydaje,ze te miejsce w którym mieszkasz nie jest Twoim miejscem.Brak przyjaciół,rodziny robi swoje i niestety wszystko sie odbija.brak pomocy,niemożność wyjścia ze znajomymi i w koło to samo.Karolina ,zastanów się jak długo tak mozna?

to przykre, czujesz się niezrozumiana, oczekujesz wsparcia, ale nikt nie może ci go dać. W tym wszystkim cierpi dziecko... czuje twoje samopoczucie, jak tobie jest źle, to i jemu :(

jestem z Toba..i niestety wiem,co to depresja..sciskam

Widzę że mamy takie same problemy i takie same marzenia. Właśnie usiadłam, dzieci zasnęły i myślę ze Wojtuś zjadł za mało owoców, a Misiowi nie poczytałam książeczki. Z jednym nie ćwiczyłam dziś mówienia, a z drugim jedzenia łyżeczkom. Ciężki dzień, przygotowywania do niedzielnej imprezy, ale mam wyrzuty ze nie dałam rady nad wszystkim zapanować. Jesteś dzielna i radzisz sobie ze wszystkim a że nie idealnie, no nikt z nas idealny nie jest. Idealne życie byłoby nudne. Życzę Ci jak najszybszego powrotu do zdrowia

Wiem o czym piszesz , kiedys i moim marzeniem było zasnąc i się co goprasza nie obudzić ... zmieniło się moje życie na lepsze , a wciąż miałam ochotę nie budzić się , taki koszmar w głowie , dopiero terapia to wszystko zmieniła , zresztą mnie czytasz i wiesz o czym piszę , takze nie poddawaj się , bo żyć będziesz, twój syn czuje twoje emocje , chodż na tą terapię i pracuj nad sobą, to będzie długa droga , moja trwa już 2 i pół roku, daj sobie czas, będzie ci cieżko tak jak dzisiaj , ale przyjdą lepsze lata, zmienisz się , zmieni się twoje myslenie, całkowicie. Zaufaj mi , bądż dzielna , dla siebie , dziecka i męża .

Kochana, pierwszy raz w życiu tu, w pamiętniku przyznałaś sie do problemu, czyli do tego, że macierzyństwo Cie przerosło, że nie jest takie jakie myślałaś, że będzie...przygotowywałaś sie całą ciąże na super extra życie z synkiem i mężem, tymczasem życie bardzo weryfikuje nasze oczekiwania. Ale to bardzo dobrze, że wiesz w czym tkwi problem! Teraz tylko pora odwrócić wszystko do góry nogami, czyli nie lukrować życia, nie wbijać sobie do głowy, że tak ma być bo tak pisali w poradnikach i kolorowych pismach, bierz z życia to co masz!!!...nie je obiadu? ok dzis nie zje, jutro zje 2 razy. Pada? ok jutro też będzie padać i może pojutrze, najwyżej ubierzcie sie w sztormiaki i polatajcie po kałużach;) napij sie wina z mężem, może wspólny mecz przed tv z sałatką owocową?;) głowa do góry!!;)

http://www.popularnie.pl/malzenstwo-nie-jest-dla-ciebie/ polecam przeczytac:)

kurna chata zasługujemy na to by traktowali nas jak ksieżniczki gdyby nie my nie mieli by tak wspaniałych dzieciaczkow to raz dbamy o ogniso domowe staray sie no a oni uharani w robicie.....eh oni pracuja 10 h dziennie my cała dobe!taka prawda jak sie juz zalozy rodzine i ma dzieci do tego to praca na 3 etaty;] i kto tu jest lepszy...My:)

Kochana przykro mi, że takie dni przeżywasz. Na prawdę z głębi serducha życzę Ci by ich było coraz mniej...Może mogłabyś wyjść z koleżanką sobie do sauny jakiejś na cały dzień? zorganizować sobie tylko dzień dla siebie i być troszkę egoistyczna? Jesteś wspaniałą mamą. Musisz tylko zwolnić z tym parciem na idealność. Życie jest tylko jedno i to bardzo krótkie i zarazem kruche. Dasz radę...może zaplanuj sobie codziennie coś dla siebie również samej co zrobisz a sprawi Ci radość....?tulę mocno:* buziak

widać to nie nasz wymysł ta deprecha co podważa mój mąż;/ trza walczyć z tym dziadostwem bo radość życia zabiera, jak tu na przekór tego wyjść:> zbojkotujmy tą wredote depresje !!!!! niech idzie do diabła tam bedzie jej dobrze;]

przytulam cie mocno....mi tez jest zle

Dołączamy się z piwkiem....choć póki co mamy straszną rozpacz o górne czwórki...ech!!! Miłego wieczoru....oby się udało pozbyć tego dziadostwa raz na zawsze!!!! Jak Ci pomóc...trzymaj się!!!

a i winko jak najbardziej ja mam piffko wiec dziś je posącze tak dla rozluźnienia uwolnienia sie ze szponów tego dziadostwa;]

Rozumiem Cie bardzo dobrze ja jestem po raz kolejny w depresji leczylam sie dwa lata odstawilam tabsy i wrociło, nie potrafiefunkcjonować z radościa wszystko na sile a nawet olewam wiele spraw bo po co robic cokolwiek....tez placze moze nie przy ziemniakach:)ale przy blachych sytuacjach, popadam ostatnio w skrajnosci nawet prosze meza zeby pomogl mi sie zabic:((((potem ciut lepiej i znow doł jak Rów Mariański i tak sie bujam.Mam codziennie nadzieje ze coś następnego dnia nagle sie zmieni olśni mnie dlatego jako tako jeszcze funkcjonuje.Trzymaj sie staraj sie wyjsc do ludzi rodziny znajomych cokolwiek byleby nie siedzieć w chacie w 4 ścianach i łapać doła:)