Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Mały krok do przodu, wypadek

Godzina 11, wstałam

Godzina wcześniej niż zwykle, mały kroczek, ale jednak do przodu. Dziękuję wszystkim za miłe komentarze jak i za wiadomość prywatną. Bardzo jest mi miło, że pomimo mojego chwilowego niekomentowania żadnych pamiętników tyle osób wsparło mnie i dawało rady. 

Nie poddaję się i działam dalej. Dzisiaj daję luz układowi trawiennemu. Od jutra zaś myślę nad rozpoczęciem jeszcze raz diety GS, tylko nie z abonamentem, a z kartek, które mam, z wcześniejszych diet. Mam nadzieję, że do końca czerwca spadnie te przynajmniej 30 kg. Ba jak będę się trzymać diety, to na 100% tyle spadnie.

Jakoś przeżyłam odejście kota koleżanki, więc musiał dojąć wypadek mojego wujka. Wczoraj koło 16-17 wujek wracał z pracy i już skręcał w ulicę prowadzącą do domku i bach. Najlepsze jest to, że wszystko na oczach policji. Często stoją właśnie w tym miejscu gdzie stali, bo ludzie strasznie szybko tam jeżdżą. Szczyl 27 letni jechał tak szybko i tak rąbnął, że parę cm bliżej i już wujka by nie było. Policja musiała jechać za nim. Nowa, mająca kilka miesięcy toyota corolla na lawecie. Co tam auto, całe szczęście wujek nie odniósł żadnych obrażeń i poszedł do domu. Ale za to cały chodził i się telepał z wrażenia. Z miejsca wypadku do domu pieszo miał minutę.

Kurczę w takich sytuacjach widać, jak życie jest kruche. Wystarczy moment i człowieka nie ma. Do słownie jak płomień świecy.

Manaaa