Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Spacer .

No i skoro słowo się rzekło dziś pozbierałam się po godzinie ósmej jak dla mnie na maraton ruchowy do lasu .Daleko nie mam -prawie że za płotem.

Wyruszyłam na trasę którą dawniej robiłam prawie codziennie, ma prawie jedenaście kilometrów i jedna trzecia  z tego to rzeka -no rzeczka .Ja już zapomniałam jak tam pięknie ,jaki spokój ,  ludzi brak ,  ptaszki śpiewają 

.Człowiek odcina się od wszystkiego z nudów kwiatki po drodze liczy .Kilka takich wypadów a zostanę własnym terapeutą .Bo w domu tez mam taki spokój tylko k.... ptaszki nie śpiewają .

No i powiem Wam że moja kondycja całkiem całkiem ,może to z racji pracy w której robię średnio piętnaście tysięcy kroków na zmianę 

.Jaką widzę różnicę pomiędzy pracą a takim spacerem ?

W pracy robię to automatycznie nawet nie myślę że się ruszam myśli zaprzątnięte sprawami służbowymi co chwile coś wyskoczy a ja mam zrobić tak by proces nie staną i ludzie boków nie podpierali .

A w lesie człowiek waży każdy krok .głowa pęka ale od ciszy ,płuca wołają o papierosa a tu tylko czysty tlen .Idąc tak myślałam kiedy mi gdzieś walnie może biodro może kolano no może chociaż kostka a tu nic zero 

.Nic nie boli nigdzie nie strzyka -wymówek nie ma .

JUTRO TAM WRACAM -PONOĆ RUCH TO ZDROWIE.