Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Bez ciężkiej pracy nie ma kołaczy...

Hey, hey !

Można by sobie pomyśleć tej to fajnie, jest w Grecji wakacje pełną parą- nic bardziej mylnego. 

Całe moje dotychczasowe życie usłane jest wyjątkami, jeśli wszyscy mają tak samo, ja zawsze mam na odwrót, nie opuściło mnie to szczęście również w Grecji. 

Do rzeczy większość ludzi nie chodzi na zajęcia, robi jeden projekt i może imprezować, zwiedzać, tańce, hulanki, swawola... no ale oczywiście ja mam więcej do roboty niż przed maturą, eseje, prezentacje, egzaminy bóg wie co jeszcze... Dokonać niemożliwego- schudnąć i wrócić do formy na Erasmusie, co moi znajomi oczywiście znoszą strasznie, ale mam to gdzieś bo ich za 2 miesiące i tak nie będę widzieć, a siebie w lustrze - codziennie.

Z jednej strony się cieszę , bo lubię mieć dużo do roboty i uczyć się nowych rzeczy, ale tych które mnie interesują ,a profesorek nie zgodził mi się na temat, mimo że taki istnieje, muszę od początku szukać , planować i pisać o dupie Maryny. 

Byłam wściekła , przeszłam 3 km chyba w 15 minut, ludzie odsuwali mi się z drogi ( co tu naprawdę wydaję się nieprawdopodobne). 

Po greckim kolacja i ćwiczenia, było mocno :

• Huragany Tomasza cz.1,2,3,4
• Skalpel 2 Ewki
• ćwiczenia na wewnętrzną stronę ud z Ewą

Już ochłonęłam , jutro na szczęście tylko jedne zajęcia i prezentacja. A potem marsz do pisania i nauki greckiego, bo przez to wszystko najważniejsze idzie w odstawkę:( 

Dodam tylko,że chyba jeszcze nigdy nie było tak trudno z odchudzaniem, idzie jak krew z nosa, przy takiej wadze kilogramy powinny lecieć, ale lepiej wolno niż wcale. 

          Zaciskam zęby i po prostu walczę z każdą minutą, z dnia na dzień.