Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Pon

O rany, nie wierzę, 53,9!!!!!!!!!! Czyli przekroczyłam magiczną granicę, którą ustawiłam sobie jako cel, nie wierząc, że kiedykolwiek w życiu go osiągnę. Pamiętam, był koniec września, a ja siedziałam z wózkiem w parku i zakładałam konto na Vitalii. Ważyłam wtedy 64 kg (bo 6 kg już zdążyłam zgubić) i to 54 wpisałam tylko dlatego, żeby była równa liczba. 58 czy 56 również bardzo by mnie zadowoliło, zresztą każdy kilogram w dół by mnie wtedy zadowolił. I po 9 miesiącach od tamtego momentu, a po 16 miesiącach w ogóle, BEZ DIETY, bez liczenia kalorii, z ruchem i zdrowym odżywianiem, dużą ilością warzyw, bez cukru i bez smażenia, Miłośniczka może się pochwalić, że osiągnęła cel. Nic poza tym nie robiłam, nie zmieniałam. Żadnej rewolucji. Czas i tak upłynął. Opieka nad maluszkiem nie była przeszkodą ani wymówką - starałam się ruszać wtedy, kiedy dziecko pozwoliło: szybki spacer z wózkiem zamiast lodów na mieście. Coś, co było dla mnie niemożliwe i nieosiągalne przez lata, stało się możliwe w -wydawałoby się - najbardziej niesprzyjającym momencie. 16 kg poszło sobie w świat. Super! 😀