Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Sukces dnia piątego !!!

Cześć. Dzień zaczął się i skończył bardzo fajnie. Przespana noc = dużo energii. Cały jadłospis zrealizowałam zgodnie z planem. Ćwiczyłam dwa razy. Lubię ćwiczenia z KFO. Dziewczyny są super, jakoś lepiej do mnie przemawiają niż ten ludzik przedstawiający ćwiczenia od trenera. Trzeba jednak przyznać, że jedne i drugie są dość męczące. 

Ale żeby nie było tak różowo. Ćwicze rano, a moja dwulatka MAMA PRZYTUL MNIE !!! CO JUŻ MNIE NIE KOCHASZ !!!! NO CHODŹ PRZYTUL MNIE !!! Serce mi pękło, zatrzymałam ćwiczenia i przytuliłam. Później zgrzeszyłam, bo włączyłam dziecku bajkę, robię to tylko w samolocie i podczas naprawdę długich podróży samochodem. Dokończyłam ćwiczenia z lekkimi wyrzutami sumienia. Popołudniowe ćwiczenia poszły już gładko, mąż wrócił z pracy zajął się Małą, a ja spędziła prawie 50 minut pocąc się i przeklinając samą siebie za to, że doprowadziałam się do takiego stanu. Zadyszkę łapię już na rozgrzewce, ale daje rade i nie zatrzymuje się. Ćwiczę od początku do końca, wykonuje ćwiczenia bardzo sumiennie. Chyba nawet troszkę dumna z tego jestem. Ale tak naprawdę dumna z siebie jestem dopiero wieczorem po ostatnim posiłku, kiedy mam świadomość, że zrobiłam wszystko co było w planie, a nawet trochę więcej. 

Słuchajcie ja nienawidze gotować. Uwielbiam piec i przygotowywać przekąski, ale gotowaniu mówię stanowcze NIE !!! Niestety obrączka i dziecko zobowiązują mnie do pewnych rzeczy. Przez ostatnie dni gotuje prawie codziennie trzy obiady - 120% normy. Mała uwielbia zupki więc codziennie jej coś zakręce, mąż musi mieć mięso na talerzu. Jak mu podam zupe to mówi JUŻ SIĘ NAPIŁEM TERAZ DAJ MI JEŚĆ, albo moje ulubione - MOJE JEDZENIE JE SAŁATKI. Zatrzymałam się na chwilę i pomyslałam ODWRÓĆ SWOJE MYŚLENIE OD TEGO, ŻE STOISZ PRZY GARACH I POMYŚL O TYM CO LUBISZ. Wiecie co ??? Pomogło !!! Tak sobie krążąc myślami o ulubionych książkach i filmach, zapytałam siebie o ulubiony balsam, czy perfumy, czy krem. Wnioski są strasznie. Ja nie mam ulubionych kosmetyków, kolorów czy miejsc w moim mieście. W tym moim unieszczęśliwianiu się poprzez objadanie, zatraciłam w sobie chęć szukania tego co lubie. Owszem jeszcze w Polsce miałam jakieś tam swoje ulubianki, ale po przyjeździe do tej lodowni musiałam z nich zrezygnować, bo ich tu zwyczajnie nie ma. Jak tylko Mała zasnęłą, wybiegłam z domu i ruszyłam do najbliższej drogerii. Powąchałam dziesiątki balsamów i perfum. Wymazałam sobie ręcę testerami pomadek i cieni do powiek.  Spędziłam tam 1,5 godziny. Wyszłam usmiechnięta i zadowolona, że wydałam kase na coś co mi się podoba, a nie na coś co pierwsze wpadło mi w ręce. Jak już moja waga przekroczyła 90 kg to ja chyba myślałam, że nie ważne jaką pomadkę wybiore, bo grubasowi i tak będzie w niej nieładnie, czy nieważne jaki balsam wybiore, przecież jestem tłusta to i tak mi żaden zapach, czy nawilżenie skóry nie pomoże. Takie myślenie nic nie daje. Prowadzi do autodestrukcji. Dziś to wiem i jestem o to doświadczenie bogatsza. Teraz idę spać, ale wcześniej wysmaruje się wszystkim co sobie kupiłam, no może pominę makijaż - MOŻE, bo strasznie się cieszę, że zrobiłam sobie taką przyjemność. I mam nowe postanowienie, co tydzień będę robiła coś tylko dla siebie, coś co sprawi mi wielką frajde. Oczywiście podzielę się z Wami wnioskami . Jutro znowu walka o utrate wagi. Wiem, że dam rade !!!