Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Zaczynamy? Zaczynamy!

Moim ogromnym problemem jest słomiany zapał i brak motywacji. Czyli z jednego problemu już są dwa. Miałam tyle zrobić przez styczeń i luty a nie zrobiłam nic. Wielkie nic. Choć to nieprawda, wszystko napoczęłam, a nic nie skończyłam. Kurczę, jakbym chciała mieć tyle energii co moja mama, albo Sylwia, którą znacie z Vitalii. Ja nawet nie mogłam się zebrać, żeby zacząć biegać w tym roku. A jest to jedno z moich postanowień. Jedno z dziesięciu. Kolejne też, coś tam porobiłam a niewiele, no dobrze, nic nie skończyłam. I może to jest też takie demotywujące, że robię sobie za wiele założeń. Np miałam się zmieścić w tę sukienkę:

I wyglądać szałowo na pewnej imprezie. A nie dość, że nie mam szans się w nią zmieścić, to jeszcze miałam takie wydatki, że nie wiem jak dotrwam do końca miesiąca. Tak samo właśnie z kasą, miałam wreszcie znaleźć pracę, zwłaszcza, że wszystkie moje koleżanki już mają pracę w zawodzie - i dupa. Ech... czuję się jak przegryw. Ostatnio czytałam na facebookowym profilu Matki Sanepid (nie wiem czy znacie, świetna babka), jak bardzo jej pomogła terapia i pomyślałam, że to może być ten mój pierwszy krok... a w każdym razie chcę tu zamieszczać regularne wpisy, może to mnie jakoś zmobiluzuje do zmian.