Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Ja?

Witam! Mam 18ście lat i od zawsze miałam problemy z wagą. Byłam dużym dzieckiem, które w wieku dojrzewania nie umiało poradzić sobie z wystającym brzuchem. W końcu schudłam. Chudłam tak, aż w końcu przestałam jeść. Wiedziałam, że zbliżam się do anoreksji, wiele czasu zajęła mi walka z samą sobą. Potem zaczęły się problemy ze zdrowiem. Astma do dzisiaj zatruwa mi życie i organicza możliwości. Rodzice, w których szukałam wsparcia, powtarzają jedynie, że znowu mi się nie uda. Jestem gruba, ale nie mam silnej woli. Po tygodniu jedzenia sałaty i patrzenia jak oni jedzą ciasta, nie wytrzymuję i zjadam kawałek. Potem drugi. I trzeci. Jeszcze czwarty. Potem obwiniam się o całe zło świata i tak w kółko. Niestety, chyba nikt we mnie nie wierzy. Chciałabym schudnąć. Dla zdrowia. Dla wyglądu. Dla siebie. W maju zdaję maturę, potem mam nadzieję, że dostanę się na studia. W październiku chciałabym wejśc na uczelnie w nowym ciele. W ciele kogoś, kto będzie mógł wykrzyczeć "kocham siebie!".