Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
macie też tak czasem?

Macie też tak czasami, że czujecie jakby jutro Wasz świat miał stanąć na głowie? Czujecie takie wewnętrzne podniecenie, ledwo siedzicie na tyłku, nie możecie się doczekać aż wstaniecie następnego dnia i... I właśnie, co? Siedzę sobie na zadzie, próbuję napisać coś twórczego i mam pustkę w głowie. Moje myśli są na innej orbicie. Mój mózg wysyła sygnały "jutro twoje życie stanie na głowie!". Podniecenie totalne, ale przecież to totalna głupota. Jakby jutro miały się rozwiązać wszystkie problemy, jakby wszystko nagle miało się obrócić i iść w dobrym kierunku. Kompletnie nie wiem o co chodzi mojemu mózgowi. Śnią mi się jakieś górskie krajobrazy, schody które prowadzą do nieba i nic się nie dzieje. A mój mózg z uporem maniaka wysyła mi sygnały "jutro twoje życie stanie na głowie!".

Ogromnych zakwasów dzień drugi, wczoraj i dzisiaj bujałam się na piłce, bo ledwo chodzę i na siłowni mogłabym jedynie wyglądać jak pokraka. Jutro już siłownia. Dieta trzymany. Efekty niby widać, ale szału nie ma, staniki nie latają. 

Wierzycie w takie wysyłanie sygnałów przez mózg? Mam się bać? :D