Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Znów w dół

Wczoraj walczyłam, aby utrzymać te 81 kg, a dziś 40 dag, bo 40 dag ale mniej. Na pływalni nie byłam, bo w ramach przerwy wakacyjnej nie czynna. Ale za to dużo chodziłam Ponad 15 tysięcy kroków. To 200 % mojej dziennej normy. Jak to byłyby czasy realne socjalizmu to zdjęcie moje powinno pojawić na co najmniej połowie budynku w moim mieście. Ale poważnie ok. 7000 kroków (moich oczywiście) to 5 km. A z tego jedną piątkę szłam z kijkami. Teraz dość modny zrobił się nordic walking (to to łażenie z kijkami). Ale efekty też są mało, że się odbywa spacer to jeszcze kalorie lecą podwójnie. A do tego ile sympatycznych osób pyta się po co i dlaczego, czy warto.

Odkąd na poważnie zabrałam się do odchudzania wypijam hektolitry wody. I to nie dlatego, że muszę, ale dlatego, ze ciągle czuję pragnienie. Podobno często jest tak, że chcemy pić a mózg wysyła sygnał głodu. Ale przynajmniej nie mogę powiedzie, że chudnę, bo tracę wodę.
Jeszcze tylko wczorajszy jedzeniowy rachunek sumienia.

- 3 kromki razowego sera z masłem i • 1 żółtym serem, 2 z twarogiem

- 1 kromka białego chleba z masłem i żółtym serem

- 2 kiszone ogórki

- 4 pomidory

- 1 kefir 400 g

- kluski ziemniaczane z twarogiem • pychota

- ponad 0,5 kg borówki amerykańskiej

- 8 ogórków zielonych (te zjadłam po 19.00 mea culpa)

- 0,5 l. coca coli light

- 4 duże szklanki czerwonej herbaty

- 1 filiżanka espresso z mlekiem nie słodzonym