Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Wracam- WEGANIZM

Przez ponad pół roku mnie tu nie było. Niestety nie oznacza to jednak, że skończyłam swoją podróż z wiecznym zamartwianiem się wagą. Przeszłam przez wiele epizodów z cięciem kalorii. Najniżej zeszłam do 500. Żyłam na tym przez 2 tygodnie. Pewnie wytrzymałabym dłużej, gdyby nie wyjazd na wycieczkę, nie chciałam myśleć o jedzeniu, więc wróciłam do normalnego odżywiania się.

Moim problemem są ciągłe wahania: raz wydaje mi się, że wyglądam super, a zaraz potem wręcz przeciwnie. 

Jednak coś się w moim życiu zmieniło i to zmotywowało mnie do napisania tego postu. Mianowicie zmieniłam mój sposób odżywiania się. Diametralnie. Najpierw, około miesiąc temu odstawiłam mięso. Nie było to trudne, bo rok temu mój brat miał epizod z byciem wegetarianinem. Jemu niestety nie wyszło. Dla mnie mięso mogłoby nie istnieć. Każdą potrawę da się zrobić bez krwi biednych zwierząt. Nie chcę jeść i myśleć o tym, że to, co wkładam do buzi kiedyś oddychało. 

Wegetarianizm był pierwszym krokiem. Później zaczęłam interesować się weganizmem. Na początku wydawało mi się to niemożliwe, aby odrzucić wszystkie produkty pochodzenia zwierzęcego, zwłaszcza mleko. Teraz patrzę na to zupełnie inaczej. Odkryłam mleko sojowe, które w sklepach jest najtańsze z wszystkich roślinnych, a smakuje niesamowicie. Do tego znalazłam przepisy w internecie na różne mleka, zrobiłam już ryżowe i jestem z siebie dumna. Zaczęłam zwracać większą uwagę na to jak wygląda to co jem i co moje ciało dzięki temu zyskuje. Jem dużo więcej warzyw i innych produktów bogatych w witaminy. 

Zanim ktoś napisze: LICZĘ ILOŚCI SPOŻYWANEGO BIAŁKA I TŁUSZCZY. Białka spożywam ok. 60g, a tłuszczy 50g. Czuję się zdrowsza niż kiedykolwiek. Kalorie też liczę, ale nie po to, by kontrolować czy jem za dużo, wręcz przeciwnie, sprawdzam czy jem wystarczająco. Dla mnie to duży sukces i zmiana w głowie. Powoli a do celu 

Nie przechodzę jednak na 100% weganizm. Na ile się będzie dało, na tyle zrezygnuję z produktów pochodzenia zwierzęcego, ale dopóki mieszkam z rodziną nie chcę sprawiać mamie kłopotu w trudzeniu się nad wegańskimi obiadami. Jak na razie i tak są, pewnie przez przypadek, nieświadomie. Do tego nie mam ochoty tłumaczyć się reszcie rodziny, że jestem weganką. Już to widzę jak by zareagowali. Dlatego zachowam to w tajemnicy. Wszyscy wiedzą, że nie jem mięsa. Dziadek mnie wyśmiał, skąd w nich tyle jadu?

Odkąd zmieniłam dietę zaczęłam eksperymentować w kuchni :3

Dzisiaj spod mojej ręki wyszły wegańskie gofry:

Były pyyyszne, lepsze niż normalne, naprawdę :D

Obawiałam się, czy z roślinnego mleka wyjdzie mi tak dobra kawka, jak z normalnego. O dziwo, tak <3

To mleczko kupiłam za 7 zł, także jak dla mnie bardzo dobra cena w porównaniu do reszty, które były w granicach 9-13 zł. Mleka używam tylko ja, raz dziennie, do kawki, więc mogę zapłacić troszkę więcej. Naprawdę polecam.

Piszcie co myślicie o takim odżywianiu się, każdy komentarz jest wartościowy <3

Miłego dnia wszystkim! ^^

P.S. Ale się rozgadałam :O Ostatni raz, obiecuję :D