Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Marzenia..

Każdy z nas ma marzenia, i każdy z nas dąży do ich realizacji, z różnym skutkiem.

Odkąd pamiętam marzyłam o tym żeby schudnąć i być szczupła. Zajadałam te marzenia obiecując sobie za każdym razem, że ten kebab/pizza/pączek będzie ostatnim i "od jutra" przechodzę na dietę; to "jutro" nie nadchodziło, a nawet jeśli to tylko na chwilę.

W nocy płakałam w poduszkę nad sobą, obiecywałam sobie, że to był ostatni zgubny dzień - rano wstawałam, szłam do kuchni, otwierałam lodówkę i tak kończyło się każde moje postanowienie - jednym słowem słomiany zapał.

I znów przyszła noc, znów łzy, ale było w tym coś innego niż do tej pory, nie był to już płacz nad sobą, tylko płacz nad swoją (nie boję użyć się tego określenia) głupotą; nagle zrozumiałam, że leżąc i użalając się nad sobą nie schudnę tylko pogorszę swoją sytuację - coś we mnie się zmieniło, zrozumiałam, że do spełnienia mojego największego marzenia potrzeba działania, a nie tylko wizualizacji w głowie.

Zaczęłam ćwiczyć, zdrowo się odżywiać, i choć mam za sobą dopiero 3kg, a przede mną jeszcze długa droga, to wiem, że mi się uda - przeprogramowałam swój mózg.

Trzymam kciuki za wszystkie osoby, które walczą o swoje marzenia, o swoją figurę - jeśli czegoś naprawdę bardzo pragniemy to osiągniemy to!