Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
nowy przyjaciel...:)

                                          Witam Was Laseczki

Przede wszystkim chciałam Wam wszystkim podziękować za wszystkie komentarze, wsparcia i rady, które dla mnie tak dużo znaczą, jesteście naprawde kochane, cieszę się że Wam sie wogóle chce czytać te moje wypociny...

Chciałam Wam przedstawić mojego nowego przyjaciela, jesteśmy już razem od dwóch dni, układa sie między nami bardzo dobrze, zamierzam spędzać z nim każdą wolną chwilę (a już 30 min. dziennie to musowo).Z jego poprzednikiem też łączyła mnie wielka zażyłość tylko niestety nieborak nie wytrzymał ciężaru tej mojej miłości.No dobra, żeby nie przedłużać, OTO I ON:

I jak Wam sie podoba?:)Mam zamiar nie zrywać tej znajomości nawet po osiagnięciu wymarzonego celu.

Dietka u mnie super, zapał nadal mnie nie opuszcza, wpadki żadnej nie było, ostro ćwiczę, piję wodę a więc w końcu wierzę że sie uda.Jejku dziewczynki co ja zrobie jak już schudnę, nie pamiętam jakie to uczucie, w dorosłym życiu ani przez moment nie byłam szczupła....

Ostatnio jak robiłam a6w moja córeczka mi powiedziała:"Mamusiu już widać, że schudłaś, no to już nie musisz ćwiczyć".Tak mnie rozbawiły te słowa, ale potem w nocy, leżąc w łóżku i rozmyślając, uzmysłowiłam sobie że do tej pory tak właśnie robiłam, tzn. schudłam przykładowo 5 kg i wtedy w nagrodę jedzonko...:(no i tak właśnie wracały sobie kilogramki i jeszcze kolegów przyprowadzały)...Oj taka właśnie ta pigusia z rozumkiem 7-miolatki...