Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Foto-porównianie

Mniej więcej minął rok, odkąd postanowiłam wziąć się za siebie jakoś poważniej. Zaczęło mi się zmieniać w głowie, chwyciłam się pracy w zawodzie, zrobiłam dla siebie parę fajnych rzeczy. Jest coraz spokojniej i obawiam się, że zaczęła się już jakaś stabilizacja. Oto małe porównanie tego, do udało mi się wypracować w kwestii wyglądu. Tu ja, jako 21-latka:

A tu ja kilka tygodni temu - niebawem stuknie mi 23 rok życia:

Zauważyłam, że zaczęłam sobie odpuszczać - może właśnie dlatego postanowiłam podzielić się na Vitalii zdjęciami, by zmotywować się do utrzymania efektu, który osiągnęłam. 

Dostrzegłam też, jak wiele rzeczy musiałam się z szafy pozbyć. Przez te porządki moje zasoby ograniczyły się do tak absolutnego minimum, że jak tylko choroba mnie opuści, będę musiała wybrać się na poszukiwania czegoś ciekawego. I tu pojawia się moje postanowienie: przestać kupować za duże ciuchy. Przy moim oszałamiającym wzroście graniczy to z cudem, żeby znaleźć coś, co nie będzie wymagało poprawek krawieckich. Upatrzyłam sobie w Orsayu przepiękny płaszczyk i nawet nie chcę myśleć, że mógłby być kompletnie niedopasowany. 

Już przez dwa miesiące regularnie, dzień w dzień robię zdjęcia. Podjęłam się projektu #365 na jednym z portali fotograficznych i na razie dzielnie w nim trwam. Odkrywam na nowo swoją pasję, i kto wie, może uda mi się osiągnąć kiedyś poziom, o którym tak bardzo marzę. Widzę niewielki postęp, ale i tak największa zmiana dokonuje się w wierze we własne możliwości.

Dobrego dnia!