Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Tydzień 30. 29+5. Waga nieznana. 24 długości
basenu.

Chyba za dużo się dzieje i w tym tygodniu już zabrakło mi energii żeby kontrolować jeszcze jedzenie i wagę. Wydaje mi się, że jadłam za dużo, bo ja teraz chodzę cały czas głodna. Ale czy faktycznie, tego nie zweryfikuję. Jutro będzie dzień ważenia. Jeśli oczywiście nie zapomnę. 

Dalej pracuję, ale już powoli wymiękam. Cały tydzień od lekarza do lekarza. 

Zaczęliśmy remont w domu.

Dosyć sporo spotkań z ludźmi.

Kompletujemy wyprawkę. Każdego dnia po pracy jeździmy do salonów dziecięcych i kupujemy kolejne rzeczy. W weekend zaczęliśmy szkołę rodzenia.

Staram się być aktywna. Ale wychodzi różnie. Dzisiaj wyjątkowo całkiem dobrze bo byłam na basenie i przepłynęłam 24 długości.

Jestem zmęczona. Nie mogę patrzeć na dom, bo na ogarnianie codziennego życia już brakło trochę czasu i po prostu siły. 

No i widzę, że jestem już konkretnym brzuchaczem. Jestem też już zmęczona komentarzami odnośnie mojej zmiany wagi. Tego, że się robię wielka, gruba, wyglądam dostojnie, przybrało mi się, jestem coraz większa i tak dalej. I gdyby nie ludzie to nie miałabym z tym zupełnie problemu. A tu po każdym spotkaniu towarzyskim czuję się parszywie. Bo co ja niby mam z tym zrobić? Wczoraj byliśmy na imieninach i nie jestem pewna czy ja mam jeszcze jakąkolwiek chęć na spotkania z rodziną.