Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Tężyczka

Zastanawiam się, czy są tu inne dziewczyny, które chorują na tężyczkę. W zeszłym roku okropnie chorowałam. Przez kilka miesięcy dzień w dzień non stop bez żadnej przerwy czułam się jak pijana. Jak czułam się dobrze - to jak po jednym piwie, a jak gorzej, to po 3-4. Non stop wyczerpana. Zrezygnowałam z pracy, przyjmowałam przez długi czas suplementy i ataki były rzadsze. Ostatnio: w zasadzie tylko raz na tydzień-dwa ataki paniki do opanowania w przeciągu kilku godzin z walerianą i tabletkami przeciw bólowi głowy. 

Jeżeli ktoś nie wie, co to za choroba, zostawiam linka. Czytałam na ten temat trochę więcej co piszą chorzy. To jest praktycznie przewlekła choroba i nie ustąpi, co najwyżej można ją jakoś złagodzić albo wycofać. (a tarczycę mam raczej w porządku). Najgorsze jest to, że z zewnątrz wygląda się na zdrowego i mąż i rodzice chyba nie wierzą, że nie jestem zdrowa (tzn. niby wierzą, ale jakoś tak średnio :D). No bo jak się nie ma ręki - to od razu widać że nie ma ręki. A tu takie cudo? Co to w ogóle ma być? W dupie się przewraca?

http://kobieta.interia.pl/zdrowie/news-tezyczka-mi...

Niestety, po piątkowym godzinnym treningu na siłowni z trenerką, kompletnie wszystko wróciło. I tak sobie choruję od piątku wieczór :// Mam wizytę u neurologa za tydzień, podobno u jakiejś dobrej babki od nerwic. Ale cóż ona innego wymyśli oprócz suplementacji i może czegoś przeciwko nerwom :/ Może popytam o dietę i aktywność fizyczną. Szczerze mówiąc straciłam kompletnie motywację i wiarę że uda mi się schudnąć. I pewnie też wyzdrowieć. Na razie nie mam siły gotować, ledwie chodzę do sklepu po podstawowe zakupy. Jak za pół roku znowu będę na chodzie, to pewnie będę już +72 kg. Przykro mi, że zawiodłam miłe dziewczyny które mi kibicowały. Raczej nie ma sensu tutaj więcej pisać, tak więc po prostu trzymam za Was kciuki :)