Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Wieczorny napad głodu

zaprzepaścił prawie dwa dni trzymania się ustalonych wytycznych tzn. diety i ćwiczeń. Dawno już nie miałam tak intensywnego napadu. Nie wiem skąd się wziął właśnie teraz, bo ani nie przeżywam stresowych sytuacji i wszystko ogólnie jest w porządku, a tu takie coś. Miałam nadzieję, że po tak długiej kuracji odchudzającej takie momenty mam za sobą. Odżywiam się racjonalnie i jem 5 posiłków dziennie, dużo pije, a tu taka koszmarna akcja. Może niektóre z was miały/mają podobny problem, więc wiedzą jak to jest. To wyglada trochę tak jak napad u bulimiczki z tą różnicą, że ja nie stosuję środków przeczyszczających, żeby pozbyć się tego wszystkiego co zjadłam w czasie takiego napadu. Przychodzi nagle i jest bardzo trudny do opanowania. Jem wtedy dosłownie wszystko co mi wpadnie w ręce. Wczoraj zaczęłam od czekoladowych cukierków, a skończyłam na kanapkach z żółtym serem, wędliną i majonezem. Najśmieszniejsze w tym wszystkim jest to, że żadnego z tych produktów nie jadłam od 3 miesięcy i wcale za nimi nie tęskniłam. Co dziwniejsze w święta zjadłam odrobinę sałatki jarzynowej z majonezem po, której rozbolała mnie wątroba, więc uznałam, że lepiej więcej nie będę kusić się na coś co mi szkodzi. W czasie napadu wyłącza się zdrowy rozsądek i jesteś jak tornado, niszczysz wszystko na co tak ciężko pracowałaś i nie jesteś w stanie przeciwstawić się temu żywiołowi. Mam nadzieję, że był to jednorazowy atak i dzisiejszy dzień i następne miną spokojnie, bo nie chcę znowu zaprzepaścić tego co osiągnęłam przez te ostatnie miesiące.