Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Zakwasy i takie tam refleksje.

Wczorajszy dzień nieźle dał mi popalić, prawie przez cały czas na nogach, aż do wieczora (więc spokojnie mogłabym odpuścić sobie wieczorne ćwiczenia). Byłam tak zmęczona, że chyba nie myślałam jasno, bo nie wiem co mi strzeliło do głowy, żeby jednak trochę się powyginać. Zamiast iść sobie zrobić kąpiel, to godzinę tańczyłam jak szalona. Efekty wczorajszego zaćmienia odczuwam dzisiaj, poprostu porobiły mi się straszne zakwasy, czym jestem zdziwiona, bo przecież codziennie ćwiczę, więc chyba naprawdę wczoraj przesadziłam. Jedyną pozytywną stroną tego wszystkiego jest to, że spałam całe 6 godzin.
Dzisiejszy dzień będzie podobny do wczorajszego, a i jutrzejszy zapowiada się tak samo. Całe szczęście, że od czwartku mam już wolne to sobie trochę odsapnę. Wczoraj miałam straszną ochotę na coś słodkiego (miałam już na oku delicje, za którymi nawet specjalnie nie przepadam), ale postanowiłam sobie, że do niedzieli wielkanocnej nie dam się skusić i udało się. Jestem z tego bardzo zadowolona, bo oznacza to, że jednak potrafię jeśli tylko chcę. Udało mi się już tak dużo osiągnąć, więc szkoda byłoby tego zmarnować, bo utrata prawie 15 kg (udało mi się zgubić od października 2007 9,5 kg , a resztę z Vitalią od lutego) to naprawdę coś, przynajmniej dla mnie wielkiego. Strasznie dużo daje mi Wasze wsparcie, bez niego naprawdę byłoby o wiele trudniej. Chociaż moi bliscy też mi ostro kibicują, to nie do końca wiedzą jakie są problemy związane z odchudzaniem. Większość z nich to chudzielce, którzy nie mają pojęcia jak to jest być grubasem. No dobra wystarczy tego dobrego, trzeba wracać do pracy. Pozdrawiam i życzę miłego i spokojnego dnia.
P.S. Wyobraźcie sobie, że u mnie pada śnieg. Przyrodzie chyba się święta pomyliły albo anioły poduszki trzepią na przyjście wiosny i pióra lecą z nieba. Wiosna za trzy dni hurrra!