Temat: Błagam, proszę o obiektywną opinię. Mam duży problem. Pomocy.

danaegarden87 ja też tak myślę - Ada nadal go kocha, ale litości!! Skoro to schemat, to co? poźniej jak mówicie zgwałci ich dziecko i też będzie chrzanił - kochanie ja nie chciałem, nie wiem co we mnie wstąpiło, i łzy mnie pokonują! Mimo tego uczucia powinna wiać - jak najdalej i jak najszybciej, Ja kiedyś tak nie zrobiłam to się potem dowiedziałam, które pół dnia dłuższe

zabka1987 ja myślę dokładnie to samo! Ada a nie zasłużył na to żeby mu coś zrobić?? Mówię Ci sama to przeżyłam i potem jest tylko gorzej! Oni są jak dzieci - szukają granic, a Ty brakiem reakcji okazujesz mu przyzwolenie, a koleś jak jakiś psychol wcielony - to zrobię jeszcze kroczek, sprawdzę kiedy się naprawdę wkurzy. Tylko co będzie następne po czymś takim??

Moje zdanie będzie w tym wątku mało popularne i pewnie dotrą do mnie słowa sprzeciwu, ale:

- po pierwsze trochę sama jesteś sobie winna, ponieważ nie wyraziłaś sprzeciwu, nie stawiasz wyraźnych granic, sama do niedawna miałam problem ze stawianiem tych granic i ma ten problem wiele kobiet. Facet musi wiedzieć, że za dane zachowanie ponosi odpowiednie konsekwencje, to że kiedyś z nim rozmawiałaś to mało istotne. Faceci to z reguły bardzo proste postacie i jeśli w danej chwili nie wyraziłaś sprzeciwu myślał że się na to zgadzasz nawet jeśli wcześniej ustaliliście co innego

- po drugie rzeczywiście powinnaś iść do psychologa - terapeuty tylko dobrego, bo czuję że działają w Tobie pewne mechanizmy przez które faceci na zbyt wiele sobie pozwalają i inne związki też mogą wcześniej czy później konczyć się podobnie

- po trzecie musisz dać sobie czas i zastanowić się co robić dalej z waszym związkiem. Facet się źle zachował to fakt, ale po dokładnym przeanalizowaniu sytuacji można poznać dokładne mechanizmy- dlaczego, może to być Twoja "sprawka" możesz robić coś czym go do tego np. nieświadomie prowokujesz, a może rzeczywiście coś z nim jest nie tak. Ja niepodejmowałabym ani decyzji na tak ani na nie w emocjach bo emocje to zwykle zły doradca. Decyzję musisz podjąć po rozmowie z psychologiem (i tu na jednej wizycie pewnie się nie skończy), ale też nie powinnaś z nim być na siłę. Żyjesz dla siebie a nie dla niego to Tobie ma być dobrze i wygodnie, a zerwanie więzi teraz napewno będzie łatwiejsze niż później

Piszę tak bo sama mam męża alkoholika, który już niepije. Podjął terapię, leczy się, zachowuje abstynencję i powiem ci że było warto zawalczyć. Sama jestem po terapii i wiem jakie mechanizmy mną rządziły, jakie błędy popełniałam i wiem o ile życie stało się prostrze, jak te mechanizmy poznałam i zrozumiałam, a większość mechanizmów ciągnie się niestety od wczesnego dzieciństwa. Widziałam też mechanizmy innych dziewczyn, nie tylko swoje. Więc przedewszystkim myślę dla Ciebie o porządnej TERAPII.