Z tego artykułu dowiesz się m.in.:

  • Jakie są skutki zakażenia Helicobacter pylori?
  • Jak leczyć Helikobakter?
  • Jak leczyć naturalnie helicobacter?
  • Co powoduje Helicobacter pylori?
  • Jak można zarazić się Helicobacter?
  • Jakie są objawy zakażenia helicobacter?

Jakie są skutki zakażenia Helicobacter pylori?

Helicobacter pylori to bakteria gram-ujemna, która dzięki obecności rzęsek wykazuje zdolność do ruchu. Drobnoustrój patogenny jest coraz bardziej rozpowszechniany na świecie i stanowi duże zagrożenie dla zdrowia populacji. Międzynarodowa Agencja Badań nad Nowotworami Światowej Organizacji Zdrowia uznała go za karcynogen należący do grupy I. Oznacza to, iż ma on potwierdzone działanie nowotworowe. 

Zakażenie pałeczkami Helicobacter pylori, prowadzi m.in. do:

  • przewlekłych zmian zapalnych błony śluzowej żołądka,
  • choroby wrzodowej żołądka i dwunastnicy,
  • raka żołądka,
  • chłoniaka z tkanki limfatycznej błony śluzowej.

Najnowsze badania ukazują, iż istnieje silny związek pomiędzy zakażeniem drobnoustrojem, a występowaniem schorzeń nie związanych z przewodem pokarmowym, takich jak: niedokrwistość z niedoboru żelaza, choroba wieńcowa, czy procesy alergiczne.

Jak leczyć Helikobakter?

W leczeniu zakażenia najczęściej stosuje się wiele różnych terapii farmakologicznych, z których część prowadzi do zahamowania wzrostu drobnoustroju lub jego eliminacji. Są one skuteczne w około 90%, a niektóre z nich niosą ze sobą skutki uboczne takie jak zaburzenia smaku, biegunka, nudności czy wymioty. Do elementów wspierających antybiotykoterapię  należy ziołolecznictwo, a więc spożywanie substancji pochodzenia naturalnego, których wyciągi cechują się silnymi właściwościami antybakteryjnymi.    

Jak leczyć naturalnie helicobacter?

  • Genisteina, hesperetyna, poncyretyna, irisolidon, cabreuvin – flawonoidy zawarte m.in. w roślinach strączkowych, cytrusach. Substancje cechują się silną aktywnością przeciwdrobnoustrojową, w tym także przeciw Helicobacter pylori, która udokumentowana jest badaniami farmakologicznymi.
  • Izoramnetyna – związek występujący w liściach czystka, nagietka i koprze ogrodowym. Oprócz właściwości przeciwzapalnych i przeciwwirusowych, zapobiega miażdżycy, zmniejsza ciśnienie krwi, działa antyoksydacyjnie, przeciwnowotworowo oraz wpływa na pracę serca.
  • Resweratol – substancja zawarta w winie. Wykazuje właściwości przeciwbakteryjne i przeciwutleniajace. Cechuje się aktywnością w środowisku kwaśnym żołądka, co może odgrywać kluczową rolę w hamowaniu infekcji Helicobacter pylori.
  • Kwas glicyrytynowy - związek korzenia lukrecji. Wyciągi z G. uralensis stosowane są od dawnych lat jako lek przeciwwrzodowy. Dodatkowo, lukrecja zawiera w swym składzie związki, które działają korzystnie na układ pokarmowy, m.in. kwas lukrecjowy i flawonoidy. Składniki te wykazują aktywność przeciwwirusową i przeciwbakteryjną.
  • Di- i trisiarczek diallilowy – wielosiarczki występujące naturalnie w czosnku. Wyciągi z czosnku cechują się potwierdzonym działaniem przeciwbakteryjnym, w tym także wobec szczepów bakterii Helicobacter pylori. Kompleks związków wyciągu wykazują również działanie przeciwmiażdżycowe, fibrynolityczne, przeciwutleniające, przeciwnowotworowe, przeciwzapalne oraz wzmacniające odporność organizmu i obniżające poziom glukozy we krwi.
  • Sulforafan i izotiocyjanian – związki zawarte w brokułach i ich kiełkach. Są elementami bakteriobójczymi zarówno dla pozakomórkowych, jak i wewnątrzkomórkowych form Helicobacter pylori. Przeciwnowotworowe i antybiotyczne działanie sulforafanu mogą zapewnić dwupoziomowe podejście do zahamowania tej bakterii. 
  • Proantocyjanidyny – substancje wyizolowane z soku żurawiny. Charakteryzują się działaniem przeciwutleniającym i przeciwzapalnym, co może być przydatne w eliminacji procesów zapalnych, szczególnie związanych z kolonizacją drobnoustrojów chorobotwórczych. Mogą hamować przyczepność Helicobacter pylori do śluzówki żołądka.
  • Katechiny – substancje czynne ekstraktu z zielonej herbaty. Wykazują działanie hamujące enzym – ureazę, co może przyczynić się do zahamowania działania drobnoustroju.
  • Probiotyki – zawarte m.in. w fermentowanych produktach mlecznych. Mają właściwości przeciwbakteryjne oraz hamują rozwój drobnoustrojów patogennych poprzez zdolność zakwaszania środowiska. Konkurują one z bakteriami chorobotwórczymi o miejsce przylegania do błony śluzowej oraz zmniejszają szkodliwość substancji toksycznych. 

Dieta a helicobacter

Dodatkowo, przy zakażeniu Helicobacter pylori należy pamiętać o stosowaniu diety lekkostrawnej, regularności jedzenia posiłków, eliminacji produktów wysokoprzetworzonych, ostrych przypraw oraz o prawidłowej obróbce termicznej i optymalnej temperaturze spożywanych potraw.

Statystyki

Według Światowej Organizacji Zdrowia zakażenie Helicobacter pylori dotyczy około 70% populacji w krajach rozwijających się oraz około 30% w krajach rozwiniętych. Czynnikami zwiększającymi ryzyko nabycia infekcji bakterią są: złe warunki sanitarne, niski status socjoekonomiczny oraz wiek dziecięcy, dlatego w Afryce i Ameryce Południowej zagrożenie to dotyka nawet do 100% społeczeństwa. W Polsce zakażenie obejmuje 32% osób do 18. roku życia i 84% osób dorosłych.

Co powoduje Helicobacter pylori?

Rezerwuarem drobnoustroju jest organizm człowieka. Bytuje on w kwaśnym środowisku żołądka dzięki zdolności do hydrolizy mocznika za pomocą enzymu – ureazy. Helicobacter pylori rozkłada mocznik do amoniaku i dwutlenku węgla, co skutkuje neutralizacją kwaśnej treści żołądka w otoczeniu bakterii. Alkalizujący środowisko amoniak pozwala komórkom drobnoustroju przebić się przez warstwę śluzu. Umożliwia to przeżycie bakterii, ale także dotarcie do komórek nabłonka. Zagnieżdżając się w części odźwiernikowej żołądka wywołuje fazę ostrą zapalenia z uszkodzeniem błony śluzowej, zmniejszenie produkcji ochronnego śluzu oraz zwiększenie wydzielania kwasu solnego.

Jak można zarazić się Helicobacter?

Infekcja Helicobacter pylori szerzy się przez różnorodne kontakty międzyludzkie. Do zakażenia bakterią dochodzi na drodze: oralno-oralnej, gastro-oralnej oraz fekalno-oralnej. Oznacza to, iż zarazić się można drogą pokarmową (np. przez zanieczyszczone pożywienie, wodę, brudne ręce, złe warunki sanitarne) lub od innego człowieka (bakterie w ślinie, kale, płytce nazębnej). Najczęściej infekcja jest wynikiem kontaktu ze śliną zakażonej osoby (picie z jednej butelki) lub poprzez konsumpcję zanieczyszczonymi rękoma. 

Jakie są objawy zakażenia helicobacter?

Infekcja Helicobacter pylori ma charakter bezobjawowy u około 80-90% populacji zakażonej. U około 10% osób chorych drobnoustrój stanowi główne ogniwo zmian patologicznych śluzówki żołądka. Symptomy infekcji są trudne do rozpoznania i często przypominają objawy innych schorzeń układu pokarmowego.

Do objawów wskazujących na zakażenie należą:

  • brak apetytu
  • zaparcia
  • ból brzucha 
  • bóle w nadbrzuszu
  • zgaga
  • mdłości
  • wzdęcia

Systematyczne rozpowszechnianie się zakażeń Helicobacter pylori oraz zagrożenia zdrowotne stwarzane przez te drobnoustroje patogenne zachęcają do ciągłego poszukiwania alternatyw tradycyjnej terapii leczenia antybiotykami, która oprócz braku pokaźnej skuteczności cechuje się wysokimi kosztami. Wpływ żywienia na organizm człowieka jest ogromny. Wprowadzenie do codziennej diety naturalnych środków hamujących działanie bakterii szczepów Helicobacter pylori może przynieść dużo korzyści zdrowotnych, jak też być deską ratunkową dla stosowanej dotychczas farmakoterapii. 

Bibliografia:
Czerwionka-Szaflarska M., Murawska S.: Rola probiotyków w leczeniu eradykacyjnym Helicobacter pylori. Przegl Gastroenterol; 1(3):121-5, 2006.
Dyrla P., Gil J., Wojtuń S., Korszun K., Kasińska E., Mackiewicz A.: Zakażenie Helicobacter pylori. Diagnostyka i leczenie, Pediatr Med Rodz, 11 (1), p. 68–74, 2015.
Fukai T, Marumo A, Kaitou K i wsp.: Anti-Helicobacter pylori flavonoids from licorice extract. Life Sci, 71:1449-63, 2002. 
Łaszewicz W.: Wyniki badań nad zakażeniem Helicobacter pylori. Trans Humana, 2004.
Tomas M., Pietrzak W., Nowak R.: Substancje pochodzenia naturalnego w walce  z zakażeniami Helicobacter pylori, Postępy Fitoterapii 1, p. 22-27, 2012.  
Ustün O., Ozçelik B., Akyőn Y. i wsp.: Flavonoids with anti-Helicobacter pylori activity from Cistus laurifolius leaves, Ethnopharmacol; 108:457-61, 2006.

Zdjęcie: https://www.pexels.com/photo/tea-in-cup-159203/

Przechodziliście kiedyś zakażenie Helicobacter? Co Wam pomogło? Opowiedzcie swoje historie w komentarzach.