Temat: Patologia w domu-proszę o pomoc.

Ciężka sprawa rzeczywiście, po pierwsze widać że Twoja mama jest współuzależniona, ale to się często dzieje jeśli ma się w rodzinie alkoholika, dlatego tak się zachowuje i udaje, że nie widzi tego co się dzieje, innym słowem nauczyła się z tym żyć. Natomiast jeśli chodzi o tatę, to sama nie wiem co Ci poradzić, można skierować go na przymusowe leczenie, ale to wymaga odwagi, bo musiałabyś go zgłaszać na policję, bo to też od razu nie wychodzi, ale nie możesz tak trwać, bo to się na całym Twoim życiu odbije, zapewne już tak się stało. Pomyśl o porozmawianiu z jakimiś osobami, które mogą Ci pomóc i przede wszystkim jeśli Cię uderzy to nie przepuszczaj mu tego, on musi ponieść konsekwencje, a sama sobie z nim nie poradzisz. Mama będzie zła jak to zgłosisz, ale kiedyś zrozumie, a Ty się nie możesz poddawać!

A tak w ogóle dziewczyny Ci dobrze radzą, pójdź na terapię grupową, to nic nie kosztuje a może pomów, a tak w ogóle ja też jestem DDA...

Twoja mama po czesci ma racje, bo che was na jakis sposob chronic co nie zawsze jej wychodzi.

Ale ludzie naprawde maja gorsze sytuacje i co? musza zyc ze swoimi kochanymi rodzinami bo nie maja gdzie isc :D wiec wiej jak najdalej stad :D

Współczuję, bo znam Twój ból.

U mnie wszystko skończyło się 7 lat temu.

Niestety wspomnienia zostają.

Mam nadzieję, że sobie poradzisz ;) Życie jest tego warte.

wyslalam Ci na poczte gdzie w Twoim miescie jest spotkanie DDA. Musisz tam isc, a najlepiej jeszcze isc do osrodka uzaleznien i porozmawiac z pania psycholog, napewno przy osrodku jest grupa wsparcia i tez na nia mzoesz chodzic, to nic nie kosztuje. Tak jak Hania wyzej pisze, uwazaj na siebie bo zwariujesz. Tobie sie moze tylko wydawac ze to on ma problem, ze Ciebie to nie dotyczy, ale to dotyczy Ciebie jeszcze bardziej niz myslisz. ty sobi nie zdajesz spawy jak on toba i mama manipuluje, pierwszy lepszy przyklad ze on sie zabije. A qrwa idz w pieruny i sie zabij. Tylko ze on tak gada nie dlatego ze chce to zrobic tylko dlatego zeby w was wzbudzic litosc. przykladow mozna mnozyc. ratuj dziewczyno siebie, bo cale zycie rpzed Toba, a twoja mama to tez powinna skorzystac z pomocy i to jak najpredzej. Ja za moje dzieci bym zycie oddala i nie pozwolilabym zeby jakis gnoj niszczyl im zycie. Nawet jak mojego meza bym kochala nad zycie, a by nas skrzywdzil. poza tym to jest chora milosc, ktora z czysta miloscia nie ma nic wspolnego.

 

Pamietaj o jednym, ze to nie Twoja wina ze tak sie dzieje....

Dziewczyny mają rację, pisząc że Twoja Mama jest współuzależniona. Jedynym wyjściem z tego jest terapia. Powinnaś się zgłośic do DDA. Oni najlepiej wiedzą jak Ci pomóc. Trzymaj się :*.

Twoja mama zachowuje się schematycznie i książkowo wręcz jeżeli chodzi o rodzinę dysfunkcyjną.
Udaje, że nie ma problemu, że to wszystko złudzenie, bo ona wciąż łudzi się, że to się zmieni - pierwsze co myślę powinnaś wykluczyć,
to, to że Twoja mama woli to niż wasze bezpieczeństwo, jest członkiem rodziny dysfunkcyjnej, współuzależniona jak Ty i Twoje rodzeństwo ( jeżeli je masz) nie myśli racjonalnie, różne czynniki mogą być tego przyczyną.
To co powinnaś zrobić to pokazać Twojemu tacie, że nie jest bez karny.
Definitywnie sprawa powinna zostać zgłoszona do ośrodka interwencji kryzysowej, jeżeli jest to notoryczne radzę również założyć mu niebieską kartę - z resztą w tym ośrodku Ci wszystko powiedzą, bezpłatne konsultacje z psychologiem a na drugim torze zabiorą się za to - nie myśl tylko, że nie to nie właściwe, jak najbardziej właściwe, gdyż nikt nie ma prawa znęcać się nad nikim zarówno psychicznie tak fizycznie, każdy ma prawo do życia, spokoju i nauki.

pozdrawiam

Dzwoncie na policje, szczegolnie poki jestes niepelnoletnia lub masz niepelnoletnie rodzenstwo. Zaloza Wam blekitna karte -  a tatus jak sie nie uspokoi to zostanie w koncu skierowany na przymusowe leczenie.

Nie obwiniaj mamy, ona jest wspoluzalezniona i tez potrzebuje pomocy, jest bezsilna i sama sobie z tym nie radzi. Czasami dzieci z takich rodzin sa bardziej zaradni niz rodzice.

Jak tylko masz mozliwosc, to terapia dla DDA jak najbardziej, zobaczysz ile jest osob takich jak Ty i jak sobie z tym radza. Mame dobrze tez byloby przekonac, zeby poszla.

Ja czekalam, moje studia (a zrobilam specjalnie dwa keirunki) byly moja szansa na wolnosc. Udalo sie, choc ogromnym kosztem.

Dziewczyny dobrze Ci radzą. Posłuchaj Ich. Życzę Ci powodzenia. Na początek pozytywnej rozmowy z psycholog szkolną, oby ona pomogła Ci chociaż rozpocząć walkę o normalne życie...

> Twoja mama po części ma racje, bo che was na jakiś sposób chronić co nie zawsze jej wychodzi.

 Jaką rację?! gdzie w tym wszystkim jest chęć ochrony dzieci? Kobieta pozwala żeby mąż się awanturował i wyżywał na rodzinie... Jest współuzależniona... i powinna się leczyć; to jest sytuacja dramatyczna i nie wiem co to znaczy "inni mają gożej i musze wytrzymać".
Wybór nalezy do nas i dziewczyna właśnie jest na etapie podejmowania najważniejszej decyzji ratującej jej życie.

Jeśli chodzisz do jednego z lepszych liceów w województwie, to na pewno pedagog pomoże Ci rozwiązać ten problem
Poza tym zgłoś się na terapię DDA,(to bardzo pomaga wiem z doświadczenia) i powiedz o tym mamie, być może to jej uświadomi, że i ona jest współuzależniona i też powinna się leczyć...
Jeśli uda Ci się odejść z domu, usamodzielnić to może się okazać, że pedagog pomoże Ci znaleźć mieszkanie, a także będziesz mogła zająć się bratem, ponieważ rodzice są niewydolni wychowawczo (u nas w miejscowości jest chłopak 16-letni zajmuje się rodzeństwem i dostaje pieniądze od gminy, ponieważ rodzice są niewydolni wychowawczo, więc jest to możliwe)
Powodzenia