Pozdrawiam :-)

Jakiś horror i sekta .... straszne tak że aż groteskowe. Ale przemyślenia warte bo wiele różnych rzeczy czasem przysłania nam to co najważniejsze w życiu.

Wiesz to faktycznie chore. Te wszystkie złote myśli powinny dla normalnego człowieka dowodzić o braku myślenia. Ale powiem Ci, że nie dziwię się zwłaszcza tym młodym dziewczynom, które podążają tym tropem myślenia. Oglądałam kiedyś taki program w telewizji. Robili test na atrakcyjnośc kobiet. Jedna z nich była szczupła ale miała okropną cerę (straszny tradzik na ramionach dekoldzie twarzy), druga to śliczna apetyczna blondyneczka ale z dośc duża nadwagą ( rozmiar powiedzmy 50). Meżczyźni mieli wskazać tą z którą chcieliby umówić się na randke. Prawie wszyscy wybrali tą pryszczatą choć była nieatrakcyjna i wręcz odpychająca. Pociecha jedynie taka, że program był angielski a grupa wiekowa tych ludzi to jakieś 18 lat. Problem tylko w tym że wiele nastolatek takie rzeczy ogląda i jak ma się czuć?? Wynika z tego że można być największym maszkaronem byle nie być grubą. Oczywiście że są wyjątki i zwłaszcza wielu panów w naszym wieku woli te mniej kościste. Ale to nie do końca o to chodzi. Chodzi o to że tego typu programy gaszą cała pewność siebie wszystkich tych, które naprawdę nie mają powodu czuć się gorsze.

Hejka Mieciu :) najważniejsze to nie popadać ze skrajności w skrajność :) każda z nas chce się fajnie prezentować i w super sukience i w stroju Ewy :) więc dążenie do ładnej i zgrabnej sylwetki popieram jak najbardziej :) przy tym każda dojrzała emocjonalnie kobieta - wie kiedy się w tych dążeniach zatrzymać :) a przede wszystkim nie zrobić sobie krzywdy :) ps. Ty Mieciu jesteś świetnym przykładem - bo z tego co pamiętam, to ćwiczysz i dbasz o siebie od wielu lat :) coś koło 18 - tak? :) Pozdrawiam :*

Jestem w szoku. Jakby ktoś chciał większych wrażeń, to polecam zdjęcia z takich blogów. Brrr...

mysle mieciu ze zbyt duzo w nas hedonistek zeby w takim bagnie wyladowac:))

Niestety.... Prawda jest taka,że aneoreksja to ciężka, przewlekła, niejednokrotnie, ciągle jeszcze zbyt często kończącą się śmiercią dotkniętej nią osoby.bardziej to choroba umysłu i duszy niż ciała...ta dewiacja obrazu samego siebie prawie zawsze zaczyna się bardzo niewinnie od " zwykłego" odchudzania. są jednak osoby wrażliwsze niż inne dla, których ciężar nawet kilku nadliczbowych kilogramów pod presją tego momentami aż chorego kultu chdości, jest zwyczajnie nie do zniesienia. Dodaj do tego często bezpośrednie otoczenie tych osób.... Niejednokrotnie są one przesadnie kontrolowane, stawia im się zbyt wysoko poprzeczkę, w życiu, w pracy, w szkole.... Jedyna dziedzina , w której mogą mieć kontrolę nad sobą to właśnie jedzenie. Byziam i pozdrawiam

Bo życie trzeba kochać, a my jesteśmy częścią tego życia. Siebie trzeba kochać i wtedy jest łatwiej zapanować nad wszystkim, także nad jedzeniem. Buziaczki, Mieciu. Słusznie zauwazyłaś, że także my na naszym forum niekiedy niebezpiecznie bujamy się nad przepaścią.

jezz, jak jakies sekciarskie przykazania to wyglada.strach miec dzieci dorastajace...

niestety to przerazajace, ze dla wielu jedynym celem jest glodzenie sie by miec jakas wymarzona wage, a zycie przecieka im przez palce. Nie wazne, ze okres zanikl, nie beda sie leczyc, bo przeciez przytyja, szkoda mi ich, ciesze sie, ze moja nastoletniosc nie uplywa w dzisiejszych czasach

:) Och Mieciu, ten dekalog to jakiś horror! Nad zmianą przekonań z niektórych punktów pracują latami psychoterapeuci a i tak to orka na ugorze...Przerażające... Równowaga w każdej dziedzinie...Buziak