Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień 151. Kilka słów o vitalii i vitalijkach.

Ja dopiero zaczynam odchudzanie i swoją przygodę z vitalią. Ale jestem tu po to, aby właśnie otrzymywać takie kopy, który zniechęcą mnie do mojej zmory, czyli ciągłego objadania się. Dziękuję za ten wpis! Podziwiam, że aż tyle schudłaś. Ja chcę właśnie zrzucić te marne 5,6 kg, ale dla mnie to aż 5, 6 kg.

Masz rację . Bo co to znaczy ,że nie mogę się obejść bez placków ? W końcu chcę być szczupła czy nie ? Chcę ! Koniec podjadania i tłumaczeń,że raz w tygodniu mogę sobie pozwolić na słodkie. Nie mogę. Wielkie dzięki za ten wpis :)

No dostałam kilka kopniaków czytając ten wpis ;) Oczywiście masz rację i każde "ale" będzie wymówką. Kilka lat temu było mi o wiele łatwiej zrzucić, teraz różnie to bywa. Oczywiście błędy są, czasem bardzo świadome. To jak z diabłem i aniołem na ramieniu ;) Od nas zależy kogo posłuchamy :)

Bardzo mądre spostrzeżenie, ale uważaj, żebyś się nie zapędziła - po moim pierwszym udanym odchudzaniu wręcz z obrzydzeniem patrzyłam na bardzo otyłe dziewczyny, myśląc "Gdybyś tylko chciała, to byś schudła te 20 kilo!". Szybko spokorniałam po przybraniu wagi (na szczęście nie aż takim, jak spadek!). Odchudzanie proste nie jest, wszystkie o tym wiemy - do pewnych rzeczy trzeba dojrzeć, nawet latami. Utrzymanie wagi, jak się okazuje, również wymaga silnej woli i samozaparcia - trzeba o tym pamiętać, zanim zacznie się patrzeć na kogoś z góry... Nie mniej - spostrzeżenia bardzo słuszne, można by to odnieść także do innych dziedzin życia, nie tylko do diety...

uświadomiłaś mi że ja faktycznie nie odchudzałam się a dietowałam raz gorzej raz lepiej i teraz zaczynam wszystko na nowo po efekcie jojo, dzieki za ten wpis , otworzyłaś mi oczy

Dużo prawdy jest w tym, co piszesz, jednak nie ze wszystkim się zgadzam. Trzeba czasem zmienić podejście i nie mierzyć tylko "swoją miarką". Nie mówię tu o sprawach tak oczywistych, jak objadanie się tylko słodyczami i lamentowanie, że waga w górę. Każdy człowiek jest inny. W odchudzaniu dla jednych restrykcyjna dieta, dla innych pobłażanie w diecie. U Ciebie sprawdziła się pierwsza metoda, u mnie druga. Nie byłam w stanie całkowicie przestrzegać diety. Mi pomogło właśnie pozwalanie sobie na "wpadki żywieniowe". W 14 miesięcy schudłam 30 kg i od kwietnia utrzymuję wagę. Bez wyrzeczeń, bez katowania się ścisłą dietą. Może długo, za to nie wspominam tego czasu jako katorgi i odmawiania sobie wszystkiego. Na każdego działa coś innego. Niech każdy wybierze metodę skuteczną i zdrową dla siebie! A Tobie gratuluję z całego serca schudnięcia. Piękny wynik i świetny efekt!

Jak Ty możesz pouczać innych, pisać o zdrowej diecie, skoro sama na początku się głodziłaś? ... eh...

Jestem tu stara i nie schudlam w 5 lat zamierzonych 21kg a tylko 17kg. Zalozylam sobie inna strategie odchudzania niz twoja. Po pierwszym sukcesie (osiagnietym zdrowa dieta wsparta przez dietetyka) nie moglam kontynuowac spektakularnej walki jak twoja. Od 3 lat walcze metoda 3kg w dol i dluga stabilizacja, by utrzymac chociaz te utracone 2kg. To podejscie wydaje ci sie nieudolne, jest to jednak moj swiadomy wybor. Ta metoda nie jest ani lepsza, ani gorsza, ale obiektywnie inna, wolniejsza i bardziej stabilna. Dodatkowo wpasowuje sie latwiej w moj styl zycia, gdzie odchudzanie to tylko jedno z kilku wyzwan ktore podejmuje w tym momencie. Podsumowujac, uwazam ze kto chce schudnac szuka sposobu, a kto nie chce szuka wymowki. Strategia i ramy czasowe odchudzania sa jednak wyborem indywidualnym. Zycze Ci powodzenia w dalszym chudnieciu, i nowym trudniejszym wyzwaniu zwanym stabilizacja.

niestety mam problem z cukierkami, codziennie zdarzy mi sie zjesc1-4 albo raz na jakis czas czekoladę ale potem mam odwyk bo już mnie tak zamuli, że nie mogę :) ale ważne, że już nie chcę chudnąć a to różnica ;)

zgadzam się, cieszę się że ktoś napisał to głośno :) ale też wiele osób jest tu, wcale się nie odchudza tylko poprostu lubi ten portal, pogadać na forum itd :) ja już stabilizuję i teraz mogę sobie na taki tort pozwolić ale też nie co sobotę jak co niektórzy robią a 1-2 razy w miesiacu - i takie są zasady piramidy zdrowia :)

Należę do osób, które już schudły, ale zostało im 5kg i sobie z tym nie radzą, ale zgadzam się z Tobą. 5kg to góra 2 miesiące odchudzania. Dałaś mi do myślenia tym wpisem. Źle podchodziłam do tematu. Nie ma nic za darmo, trzeba się spiąć i walczyć, a nie odpuszczać za każdym razem kiedy mam ochotę na czekoladę. Dzięki :* Postanawiam poprawę :D

Już Cię lubię za ten wpis. Mam dokładnie takie samo zdanie. Fajnie, że jeszcze nie wszystkie dziewczyny tutaj zwariowały :-)

Oooooo dzieki za wskazanie tej zasadniczej roznicy!! Czasami problem tkwi w tym ze zapominamy o niej:)

post świetny, pełen prawdy i motywacji! dzięki wielkie :**

masz rację, koniec z pocieszaniem się ptysiem albo budyniem. Dieta to dieta :) dzięki za fajny post.

Jestem na V. od 2007 r. - jak widać, jestem tu "stara" :) Ale zdążyłam w tym czasie urodzić dwójkę dzieci (czyli - przytyć, schudnąć, przytyć, schudnąć ;)) i zorientować się, że cierpię na zaburzenia odżywiania i postrzegania siebie (czyli - przytyć, schudnąć, przytyć, schudnąć, przytyć, schudnąć, przytyć, schudnąć ;)). Dla mnie V. to nie tylko "odchudzanie", ale też moje miejsce na bloga, moi znajomi (często wieloletni), element terapii. tak naprawdę nie wiem, czy się odchudzam, czy dietuję. chyba - niestety - odchudzam się. falami. Raz na jakis czas ;) Ale wierze, ze niedługo odchudzanie nie będzie mi potrzebne, że zaakcepuję siebie taką, jaką jestem. Czego życzę wszystkim "zaburzonym" znajdującym się na V. :) Buziaki! eM.

przepięknie wyglądasz ! ;) zazdroszczę Ci ;) życzę sukcesów w dalszym odchudzaniu , pozdrawiam

nie zgadzam sie z Tobą ja walcze od roku moja waga jest taka sama jak zeszłej jesieni. Jesli udało mi sie cos schudnąc to przez kompulsywne obiadanie znowu zyskuje kg po prostu nie daje rade sobie z emocjami mimo ze chciałabym schudnac.

Nie zgadzam się z tobą w jednym. Dieta nie musi oznaczać aż tak wielu wyrzeczeń. Ja od czasu do czasu pozwalałam sobie na cukierki, ciasta, pizzę i piwo, a wcale nie przeszkodziło mi to schudnąć. Ja się akurat zgadzam z tym, że dieta to nie kara, a styl życia. Odmawiając sobie wszystkiego właśnie tym się staje - karą. To jest kwestia umiaru i ćwiczeniu się w tym, słuchanie potrzeb swojego organizmu, zmiana sposobu myślenia i kierowanie się zasadą dieta nie jest całym moim życiem mam też inne zajęcia. Ja włączam w swoje menu świadomie słodycze i absolutnie nie uważam, że jest to coś zakazanego. Oczywiście nie codziennie tylko od czasu do czasu. Moim zdaniem wszelka restrykcyjność prowadzi właśnie do rzucania się na jedzenie, frustracji, napadów i porażek.

Masz racje, dieta to styl życia, więc ja się odchudzam. Jednak, mam nadzieję, że schudnę do magicznej wagi i wtedy przejdę na dietę;d