Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Nowy tydzień. Dlaczego karzemy siebie za
jedzenie??? Obiady- foto.

jasne, katować się nie można :) każdy ma prawo do małej przyjemności od czasu do czasu :)

mmm naleśniki :D

haha podsumowanie o naleśnikach mnie powaliło :)

Fajne masz podejście, takie normalne- takie jakie powinien mieć każdy normalny człowiek.....Ja tkwie w tym bagnie....dlatego od znajomych praktycznie się odizolowałam, kazda propozycja imprezy czy wyjścia powoduje u mnie paniczny strach i automatyczne szukanie wymówki.....a naleśniki? W sobote moja mama smażyła, wprawdzie pływały w tłuszczu, do tego były z serem- więc były jeszcze raz podsmażane na patelni....nawet nie wiesz jakiego miałam na nie smaka, ten zapach który unosił sie w domu...I co? Zjadłam na obiad pierś z kurczaka, ziemniaki, marchew i buraki:) Wprawdzie też smaczne, no i trzeba docenić trud mojej mamy która specjalnie dla mnie ugotowała osobny obiad b wiedziała ze naleśnikw nie zjem...no ale jednak ten niedosyt że reszta się zajadała placuszkami a ja nie pozostał...;/

dobre podejście, bardzo dobre... tylko szkoda, żę ja na razie nie umiem mieć takiego. po prostu odmawiam. jest mi głupio, że nie napiję się piwa razem ze wszystkimi, no ale... może jak już osiągnę coś więcej to czasem sobie pozwolę

Mniam mniam! Masz rację :D. Ostatnio, jak byłam w McDonald`s przypomniały mi się chwile o tym, jak byłam jeszcze dziecko i zawsze kupowałam zestaw( tylko dla zabawki :P), ale to były czasy :D. Wtedy to pochłonęłam hamburgera i frytki, popijając cappuccino! Ale smakowało :))

dobre podejście:) dla mnie dieta mż to mniej żreć ale wszystko to co zawsze. Oczywiście te najbardziej niezdrowe rzeczy ograniczyć do minimum. Pierś smażoną czy zupę ze śmietaną zjem raz w tygodniu. Nie rezygnuję z tego w ogóle;]

pyszności :)

Podejście dobre, jednak jeśli chodzi o mnie, sztuką dla mnie jest wyrobienie w sobie wystarczająco silnej woli by zachować umiar we wszystkim i umieć się pohamować gdy zjem coś, czego w ogóle nie powinnam jeść.. A potem wystarczająco dużo, by umieć wrócić do diety nie poddając się, bo to właśnie mi się zdarza... Złoty środek.. może kiedyś się tego nauczę.. Podziwiam za ZDROWE podejście do diety... ja tego jeszcze nie umiem..

o nieee, i był jeszcze długi wpis, może wyczerpałam limit zdań na dziś?:) Pisałam, że jeśli przez 90% czasu jesteśmy zdrowi i regularni, to 10% spokojnie można się ugiąć i dopasować do okoliczności. Chociaż ja przeżywałam, jak u przyjaciółki miałam jeść smażone na oleju brokuły z białym makaronem i żółtym serem w ilości dążącej do nieskończoności. Ale gdybym była na jej miejscu i ktoś by mi nagle zaczął truć, że to tłuste, chore, fuj-fuj, to chyba by tą patelnią dostał z całą jej niezdrową zawartością. ;) Jak jestem u kogoś gościem, to nie mogę się głupio wtrącać. Jedyne, co zrobiłam wtedy, to nałożyłam sobie tego mało. I tyle. :)

Naleśnikowa puenta mnie rozbroiła.

hahah tak weeekendy bywają ciężkie :)

Świetne podejście, tak trzymaj:)

mądrze piszesz! :)

Jesteś bardzo mądra, masz zdrowe podejście do tego wszystkiego. Gratuluję!

więcej takich pozytywnych wpisów, nareszcie coś ludzkiego :)