Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
45 godzin horroru

Trzymam kciuki zeby wszystko bylo dobrze,rak to straszna choroba swiat idzie do przodu wymysla corz nowsze urzadzenia a na to nie potrafia znalesc lekarstwa...

Dużo zdrowia kochana , dobrze,że wszystko ok .:)

No to miałyście nerwa. Dobrze, że dobrze się skończyło. Ps. Czy twoja córka to Alicja?

Rozumiem Cię doskonale. Ja walczyłam z mamą i przechodziłam z nią przez ten koszmar choroby nowotworowej. Niestety moja mama nie miała tyle szczęścia :-/ Współczuje stresu, ale cieszę się, że u Was dobrze się skończyło :-) Pozdrawiam

to dobrze, że już wyjaśnione. pozdrawiam :)

o kurde.. no to dobre ze jest oki!!!

Lekarze *

ojej :( dobrze że już dobrze ale lekaże powinni cokolwiek powiedzieć dopiero jak są pewni a nie straszyć :(

Super. Swoją drogą nie cierpię, gdy lekarze niepotrzebnie straszą i robią stres straszny, szczególnie w tak poważnej sprawie. Mogła się Pani radiolog powstrzymać :(. Mnie też tak kiedyś zrobili - moja mama miała TK brzucha i młodszy lekarz stwierdził, że ma raka trzustki :/ Po czym okazało się jednak, że to kamienie w woreczku żółciowym - tylko. I po co to było? Mieliśmy kilka strasznych dni. Już nie wspomnę, że lekarz powiedział mi to jako ciekawostkę, stojąc na korytarzu...

chyba mam Twoja corke w znajomych :) No okropnie to wyszlo, ale dobrze, ze wiesci pozytywne. Trzymam za was kciuki

O matko, lekarze czasem, a właściwie to często są nieodpowiedzialni. Znieczulica.

Bardzo się cieszę, że wszystko ok. Wiem, co znaczy choroba dziecka, sama tego doświadczyłam, dlatego z ciekawością śledzę Twój pamiętnik, choć nie komentuję często. Mój syn był na kontrolnych badaniach ponad rok po chemioterapii i wciąż jest dobrze - tak bardzo się ucieszyłam, że popłakałam się ze szczęścia. Wiem, że czeka nas jeszcze wiele takich badań, a tak naprawdę będę się trzęsła do końca życia o jego zdrowie, ale dziękuję Panu za to, że ocalił go póki co... Wiara czyni cuda, wierzę............

ja czekam na usg węzłów w maju,już się trzęsę....

Jak czytałam Twój wpis to byłam przerażona, ale dobrze że wszystko ok się skończyło!

Cieszę się, że okazało się że nie ma przerzutów. Ale stres który przeżyłaś to nawet sobie nie wyobrażam.

Aaa, to ta co pisala ze od kawy i slodyczy ma nawrot. Nie zazdroszcze przezyc, ale same sie nakrecacie. I te pomysly z leczniczymi glodowkami.... Slabe to. Zycze zdrowia i wiecej rozsądku!

Trzeba wierzyć, że wszystko złe minie :-) Trzymam za Was kciuki :-)

Współczuję Ci takich strasznych emocji iii nie zazdroszczę - naprawdę . Około 8 lat temu u mojego starszego syna , podczas rutynowego badania po przebytej chorobie stwierdzono powiększenie węzłów chłonnych ... co ja przeszłam , to osobiście tylko sama wiem . I wiem też jakie myśli się wtedy kołaczą po głowie ... Najpiękniejsza jest jednak końcowa diagnoza . Buziaki dzielna kobietko - zdrówka dla Córci :)

Nie zazdroszczę takich emocji. Pozdrawiam

Dobrze, że wszystko okej!