Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
-20kg a ja.

Paseczek pokazuje już prawie -30 kg, ale obecnie nie mam jakiegoś sensownego zdjęcia z którym mogłabym porównać moją poprzednią twarz. Teraz uważam to za przekleństwo, ale naprawdę nie lubię być fotografowana. Nienawidzę tego robić i czasami jestem na siebie zła, bo nie mam  przez to żadnego konkretnego zdjęcia do porównań. Co prawda z twarzą znalazłam jedno, ale jeśli chodzi o moją sylwetkę, to naprawdę jest ich kilka i to jeszcze nie widać na nich, jak naprawdę wcześniej wyglądałam. Robiąc z nich sklejkę "przed/po" nie wygląda to na -30 kg, a jakieś -10, przez co jestem naprawdę załamana. Mój cały trud nie zostanie uwieczniony? Wiem, to egoistyczne, ale przydatne w chwilach zwątpienia. Przynajmniej byłoby, gdybym jakieś takie sensowne zdjęcie miała.

 Jak już mówiłam, różnica na zdjęciach u góry to -20kg, a ja zrzuciłam prawie -30kg, więc kolejne porównanie będzie jak już nie będę używała słowa prawie. I jak się przełamię do zdjęć. Tak całkowicie obiektywistyczne, uważacie, ze widać na nich te -20kg, czy ja jestem dla siebie zbyt krytyczna? 

Na drugim zakryta twarz, bo kiedyś wstawiałam na inną stronkę i nie chciałam, aby była ona widoczna :p

Jeśli chodzi o moje postanowienia, to mam ich kilka - schudnąć jeszcze te 17 kg, dostać się na wymarzone studia, skończyć pisać swoje opowiadanie, zakochać, otworzyć na ludzi, zaakceptować siebie ale najważniejsze to być szczęśliwą. O niczym bardziej nie marzę, jak o tym aby kiedyś podejść do lustra i powiedzieć swojemu odbiciu: "Jesteś piękna. Jesteś szczęśliwa". Nie zanosi się jeszcze, aby to życzenie się spełniło, ale może małymi kroczkami. Kiedyś.

Tak więc, oczywiście życzę wam, aby wszystkie postanowienia się ziściły. Nic jednak samo z siebie nie przyjdzie, więc do dzieła!

Jak się nie ma co się lubi,

to się o to walczy! 

Ja teraz uciekam, bo mam ochotę coś sobie porysować, a jako, że ostatnio złapała mnie faza na siatkówkę, to pewnie rysunek będzie związany z tym sportem :) Do napisania!