Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Takie zawracanie głowy.

Minęły 4 tygodnie kursu, zostały jeszcze trzy, czyli jestem za połową. I nie mogę powiedzieć żebym coś zrobiła. Jak przytyłam ponad kilogram na początku kursu, tak tkwię w tym kierunku nadal. A przytyłam z lęku przed zmianą. Po rozpatrzeniu się w kursie o nazwie "Innowacyjny program powrotu do zdrowej wagi z Anią Stoitsi" okazało się, że to jest bardzo całościowe podejście do odchudzania, a o samym jedzeniu to w nim jest najmniej.
Całość opiera się na metodzie dr D. Hawkinsa nt. uwalniania się od przekonań i emocji, w czym są też wizualizacje nt. ciała i nawyków oraz medytacja o akceptacji ciała. Są też podane przydatne punkty z akupresury, na które nawet nie popatrzyłam i nie praktykuję, chociaż chciałam. Medytację i wizualizacje robię rzadziej niż sporadycznie. Oczywiście nie mam też efektów. Z przepisów to dostaliśmy przepis na zupę mocy i takie ogólne zalecenia dot. odżywiania jak np. jedz regularnie, planuj posiłki na cały tydzień, nie podjadaj, nie jedz automatycznie. Kurs ma nam zmieniać świadomość, a niejako efektem ubocznym ma być schudnięcie. Zwracana jest też uwaga na codzienne spacery i przyznaję, że o niej zapomniałam, ale jest też poranna rozgrzewka składająca się z siedmiu, takich ogólnych ćwiczeń.
I okazało się, że mój opór przed zmianą świadomości czy tożsamości jest olbrzymi, mimo że na rozsądek wiem, że zrobienie tych zaleceń – i jak prowadząca mówi - zmiana poziomu Być, byłaby dla mnie ze wszech miar korzystna. Codziennie rano mam taki zamiar, że wszystko nadrobię, porobię, stawię się, a wieczorem „nie mam siły”, ale mam pełne rozczarowanie sobą, że znowu nic nie zrobiłam. Tym kursem dostałam szansą na zmianę na poziomie podświadomym i zakończenie problemów z jedzeniem i nie wykorzystuję jej.