Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Rozmowa z niedoszłym mężem...

że przełozyłaś ten ślub... idac do ślubu powinnas być pewna i szczęsliwa, że bierzesz ślub... A tego Ci brakowalo.... Zreszta sama napisałaś, ze Ci ulzylo.... ja w zyciu mialam jedną sytuację, kierdy czulam, że mi ulzylo, ze spadl mi kamień z serca.... Rozumiem Ciebie... Teraz czekaja Wasz zwiazek duże zmiany. Moim zdaniem powinnaś zastosować taktykę olewania, dać szanse wykazania mu się. Przelać większa odpowiedzialnośc za Wasz związek na Niego. Jeśli spelni Twoje oczekiwania, zacznie być odpowiedzialnym facetem, a nie dzieckiem, to wtedy jeszcze raz sie zastanowisz czy wyjśc za niego.... Tak się cieszę, że mialas odwagę za walxczyć o swoje szczęście.... NIe wiem, czy nie dobre byłoby zamieszkanie osobno...przemyśl, czy nie potrzebujesz odpocząc od Niego i zamartwiania się o NIego... Pozdrawiam Cię serdecznie i powodzenia na egzaminach.....

Ja sądzę,że nie ma sensu żeby on to czytał,bo będzie starał tylko na chwilę się poprawić,a i tak prędzej czy pózniej będzie robił swoje.Kochana naprawdę mi Ciebie szkoda,bo tak nie można żeby w małżeństwie tylko jedna osoba o wszystkim myślała,obowiązki muszą się rozdzielać na Was obydwoje.A pomyśl sobie jakby przyszło dziecko to będziesz musiała być zdana tylko sama na siebie-koszmar-ZASTANóW SIę CO ROBISZ,bo ja nie chciałabym takiego faceta nawet gdyby mi dopłacili.Jeszcze raz piszę zastanów się,bo partnera wybiera się na całe życie,nie na rok nie na dwa.Może opamięta się w porę i będzie próbował się zmienić, a jak nie to póść go z torbami-nie ten to będzie następny.Piszę tak pewnie,bo ja 4 mies. przed moim ślubem zerwałam ze swoim narzeczonym,bo stwierdziłam,że to nie jest mój partner na całe życie.Nie przejmuj się nie ten to będzie następny.Takiego kwiata to pół świata.Pozdrawiam serdecznie.Dobranoc!

najważniejsze, żebyś była w zgodzie ze sobą. nie rób niczego na siłę. widocznie on sie juz przyzwyczaił, że nic nie musi robic i niełatwo bedzie to zmienic. rozmawiajcie,a ślub przełózcie. jeszcze nie pora. pozdrawiam!

powodzenia , jesteś bardzo rozsądną kobietą , jestem przekonany , że rozwiążesz swoje problemy . " pewien mężczyzna " Trzymam kciuki .

Oby postanowienia się utrzymały.Trzymam kciuki za pomyslność.

" Rozmowy pochlebiają kobiecie, ale tylko czyny mogą ją przekonać ", dlatego poczekaj z tym ślubem. Daj sobie czas, by się przekonać, ze możesz całe swoje zycie Mu poświęcić. Zaczął z Tobą współpracować - to bardzo dobrze, ale moze to być tylko nagły efekt twoich grozb dot. przełożenia ślubu. Nie odstępuj od tego planu. Twoj Narzeczony potrzebuje czasu, by oswoić się z nowymi obowiązkami i przyzwyczaić się do nich. Poczekajcie, a napewno wszystko się ułoży. Będę 3mać kciuki za Twoje szczęscie...

dobrze przeczytać, że udało się Wam osiągnąc pewien kompromis. Fakt, że podpowiedziałaś mu wyjście z sytuacji z honorem (żeby się ludzie z niego nie naśmiewali) przemawia na Twoją korzyść - mówi "kocham cię, chcę być z tobą daję ci jeszcze jedną szansę". Trzymam kciuki, żebyś w przyszłym roku chciała stanąć przed ołtarzem :)

Mam nadzieje ze wszystko się ułoży tak jak tego zapragniesz! Każda z nas zasługuje na szczeście a męża wybiera się na całę życie więc to ważna decyzja - życzę aby wszystko się ułożyło .. pozdrowionka

Jesli jest tak jak mi napisałaś to nie bardzo mi się to spodobałao. Widze to tak. Ty starasz się za wszelką cenę go zadowolić a on wymysla coraz to nowe preteksty. Teraz będę trochę ostra ale tak czuję. Może jemu nie zależy na Tobie tylko na bezpiecznej przystani. Wie, że zawsze ma jedzonko, posprzatane, ma gdzie spać. Ty jestes tylko dodatkiem do całości. Nie sugeruj sie tym co piszę ale to są moje rozmyślania. Bo jesli tak jest, jesli masz być dla niego odskocznią, zatoką bez burz i gradobicia, to może odpocznijcie od siebie w dosłownym słowa tego znaczeniu. Po prostu pobądźcie przez jakiś czas oddzielnie. Może zatęskni za Tobą tak bardzo, że się zmieni nie na troche tylko na zawsze. A Ty też bedziesz mogła sobie zobaczyć, czy Ci jest lepiej z nim czy bez niego i czy tesknisz za nim:)))) Więcej już nie bedę tego komentować bo mnie któres z Was ubije i nie zdążę schudnąć a naprawdę bym chciała:))))) Pozdrawiam:) Gosia

Może Piotr zrozumie... może zechce zmienić sie dla ciebie... Fajnie by było. Jesteś naprawdę dzielna, mądrą dziewczyną... Wierzę, ze sie dogadacie, że ten czas spożytkujecie dobrze, by z radością i szczerością powiedzieć TAK!!!! Życzę ci kochana tego z całego serca, życzą WAM tego z całego serca... buziole!!!

Czytałam poprzedni wpis, ale ja tak niewiele wiem o związkach,że ciężko mi cokolwiek doradzić, dlatego wole sie nie wtrącać, choć wiem jak to jest gdy mamy do kogoś jakieś ale. Ale czym innym związek, czym innym ślub. Szczerze chciałabym być tak silna jak TY. Ja nie dałabym rady odwołać wszstkiego, jakby tak wiele rzeczy było już gotowych. Naprawdę Cię podziwiam. Niezależnie od tego jak potoczą się Wasze losy, życze powodzenia i dużo cierpliwości. Niezła z Ciebie kobitka stawić czoło takim problemom.

że zaczęliście rozmawiać. Skoro narzeczony Cię wysłuchał i przyjął do wiadomości podział obowiązków, to myślę, że będą z niego jeszcze ludzie :) Tylko po prostu należało mu brutalnie uświadomić, jaka jest sytuacja, nie oszczędzać go. A ślub nie ucieknie. Myślę, że mimo wad partnera, zawsze należy dać mu szansę. Jeśli jej nie wykorzysta, to wtedy można pomyśleć o dalszych krokach. A jeśli wykorzysta, to tylko powód do cieszenia się. Z tą nadgorliwością to prawda, jak napisała jedna z koleżanek poniżej. Ja na przykład lubię gotować obiady dla męża. Ale nie robię tego zawsze i regularnie. Tak go "wychowałam", że w razie czego umie sam o siebie zadbać. I rączki mu nie odpadają od obierania ziemniaków, więc każdy może to robić. Serdecznie Cię pozdrawiam i trzymam kciuki, aby wszystko się pozytywnie ułożyło.

bardzo Ci życzę abyście oboje wyszli z tego zakrętu i wszystko pomyślnie sie ułożyło...a ślub.....czy on jest taki ważny....kiedyś weźmiecie....rozmawiać trzeba zawsze i do końca..jasno określać swoje potrzeby i oczekiwania...ale Ty to już sama wiesz i robisz...dokąd jest rozmowa jest szansa....

Czytałam wczesniejsze Twoje wpisy i wszystkie komentarze bardzo uwaznie. Mam 43 lata, jestem 23 lata po ślubie i myślę, że mogę sobie pozwolić w tym wieku na kilka przemysleń w stosunku do Ciebie i Twojego partnera. Jesli przeczyta te komentarze i jest rozsadnym facetem to przemysli swoje zachowanie i moze wyciągnie odpowiednie wnioski. Z tego co napisałaś widzę, że jestes bardzo rozsadną kobietą, analizujesz wasz związek przed ślubem i bardzo dobrze. Większośc z nas robi to po i potem sa kłopoty. Tylko takie długie myslenie też nie zawsze jest dobre. Musisz sobie zadać podstawowe i najwazniejsze pytania. Czy ja kocham tego faceta? Czy będę mogła na niego liczyć w złych chwilach i czy on kocha mnie? Odpowiedź na te pytania są w codziennym Waszym zyciu. Widzisz jego zachowanie, możesz to ocenić. Nie można jednak wszystkiego zwalać na jedną osobę. Spytaj go dlaczego chodzi po klubach, pije piwo a nie stara się spędzić czas z ukochaną osobą? Jesli się zawacha i będzie zastanawiał co powiedzieć to powinnaś wiedzieć już wszystko. Albo nie kocha dostatecznie mocno albo chce skłamać, żeby Cię nie zranić. Ale jeśli powie Ci prawdę, że robi to bo jemu też coś w tym związku nie pasuje, wysłuchaj uważnie i przemyśl.Może nie tylko on powinien się zmienić. Myślę, że jeśli naprawdę się kochacie i chcecie utrzymać ten związek to każde z Was musi coś dać od siebie. Na tym polega partnerstwo. Trochę rozpuściłaś swojego pana tym, że wszystko za niego robisz. Tak jakbyś mu matkowała a jemu w to graj. Kazdy powinien być samodzielny , nie można wszystkiego robić bo to jest nadgorliwość. Chcesz się podobać, myślisz, że jak zrobisz za kogoś to on będzie zadowolony a potem klapa. Jeszcze usłyszysz, że nikt Ci nie kazał się tak męczyć. Jest takie powiedzenie " nadgorliwość jest gorsza od faszyzmu " i chyba coś w tym jest:))) Dobrze, że przełozyłaś slub, myślę, że oboje macie do przemyslenia wiele spraw. A gośćmi i resztą się nie przejmuj, to nie oni będą za was żyć. Jeśli naprawdę się kochacie to dacie radę, ale razem tylko razem , wspierając się wzajemnie. Osobno oddalicie się jeszcze bardziej; Przepraszam za te moje wypociny i pozdrawiam serdecznie:) trzymam za Was kciuki . Gosia

Ciesze sie bardzo ze sobie troche rzeczy wyjasniliscie.Mysle ze jak on przeczyta te komentarze to dotrze do niego jaka jestes wyjatkowa osoba i ze morze cie stracic na zawsze jak sie nie zmieni.Pozdrawiam i zycze Ci szczescia:)

gratuluje slinej woli i mam ndzieje ze twoj mezczyzna, po przeczytaniu tych wszystkich komentarzy zrozumie ze jestes jego kobieta, a nie gejsza ktora mu skarpetki na stopy bedzie zakladac:) powodzenia

Super, że poczułaś ulgę - może jakos to wszystko się pozytywnie ułoży - tego Ci życzę, cokolwiek miałoby to oznaczać.Jeśli chodzi o postanowienia, to myślę, że musisz teraz poznać, jaką siłę ma w sobie KONSEKWENCJA.Ja odkryłam to bardzo niedawno w kontaktach z moim synem - a nigdy jej niedoceniałam.Pozdrawiam :))