Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Życie toczy się dalej...

Witajcie Kochani!

Niutka już nie ma.

Nie przytulę go już nigdy ale dość, starczy.

W moim sercu pozostanie na zawsze.

Przez dwa dni nie istniałam.

Wyłączyłam telefon.

Wzięłam wolne.

Nie mogłam z nikim rozmawiać.

Jednak życie toczy się dalej.

Jakoś pozbierałam się, tzn. raz jest lepiej, raz gorzej ale trzymam się.

Teraz całą moją miłość przelałam na...Tosię - to szczeniaczek, który jest z nami od miesiąca.

Oli chorował i wiedziałam, że prędzej czy później będę musiała się z nim rozstać.

A u mnie w pracy oszczeniła się suczka.

Mąż zdecydował by wziąć jedno ze szczeniąt i tak w ogromnym skrócie Tosia pojawiła się u nas.

Bardzo mnie ucieszyło, że Oli ją zaakceptował.

Spały razem i jadły z jednej miski.

Tosia jest zupełnie inna niż Oli.

A to ona:

Jest mi łatwiej.

Muszę otworzyć się na nowe.

Tosia też potrzebuje miłości i opieki.

Jej matka przybłąkała się do nas do pracy.

Wiele przeszła.

Portierzy a szczególnie jeden starał się przez wiele miesięcy by nabrała zaufania do ludzi.

Ja też ją polubiłam.

I okazało się, że jest szczenna.

Gdy maluchy na początku stycznia przyszły na świat otoczyliśmy ich opieką.

Portierzy w nocy a ja w dzień.

Wychodziłam kilka razy z biura by je karmić.

A resztę już znacie.

Oddałabym tysiąc Tosiek za jednego Oliego.

Rozstanie z Olim uświadomiło mi, że czas na zmiany.

Zrezygnowałam z siłowni ale tej konkretnej.

Po tym nieporozumieniu, o którym pisałam wcześniej, czułam się źle.

Teraz rozglądam się z inną siłownią...zobaczymy.

Kochani...już późno więc zmykam spać.

Trzymajcie się.

Dziękuję Wam za wszystko