Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Moje Kochane Vitalijki!!!

Witam Was serdecznie z całego serca.

Dziękuję za cudowne życzenia.

Ja tez życzę Wam samych wspaniałych chwil w Nowym Roku. Dużo...dużo uśmiechu i pogody, i zdrowia;)

U mnie...czasu jeszcze mniej.

Oj...Ania...

Jak się czymś zajmę to na całego i brakuje mi czasu na inne rzeczy.

Zawsze z rana myślę sobie, że napiszę choć kilka słów do moich Vitalijek ale zrobię jeszcze to,...i to,... i już koniec dnia.

No to jak wrócę do domu.

A to zakupy, coś do jedzenia, sprzątanie, nauka itd, itp

I znowu wieczór przeleciał.

OK.

Odezwę się z samego rana.

I tak bez przerwy Moje Kochane.

Ale myślę o Was cały czas i jestem wdzięczna za każde słowo i wstyd mi, że ja się nie odzywam.

 P R Z E P R A S Z A M !!!

Ogólnie u mnie wszystko OK i bez zmian.

A dietka?

Mąż w grudniu na dobre wrócił do domu i łatwiej mi było jeść ten chleb i ziemniaki, i wieczorem, i jeszcze święta, i imieniny itd.

Całe mnóstwo wymówek - wiem.

Czułam, że znowu się zaokrąglam.

I znowu: spoko..od jutra.

Ale było bez zmian.

Zaczęłam być ospała, brak energii, bóle głowy itd.

I to na tyle.

Mało to odkrywcze.

Od poniedziałku wróciłam do Metody Montignaca.

Bez problemu, bez pokus.

Widzę, że w moim życiu są takie chwile, że organizm chętnie przyjmuje taki odpoczynek dla wątroby.

Dzisiaj to już na dobre rozpiera mnie energia.

Zaczynam szukać okazji do ruchu.

I znowu zaczyna mi się chcieć.

Odrabiam straty ale jestem pełna optymizmu, że pod koniec stycznia nawet uda mi się zmienić wagę pasku choć o kilogram.

Może to mój rok.

Może tym razem mi się uda.

Nawet nie istotne ile.

Każdy kilogram jest ważny by o niego walczyć - dla zdrowia.

Pamiętajcie Kochani - jestem z Wami.

I jeśli nawet nie zbyt często będę się odzywać - to wysyłać Wam będę dużo dobrej enrgii.