Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Potrzebuję kopa w dupę

Potrzebuję kopa w dupę jak koleżanka, która idealnie skomentowała dzisiejszą notkę Chodakowskiej.

Metamorfoza piękna! Nie pytajcie kto to, tylko sprawdźcie to same na Facebook'u. 

Do rzeczy... ja padłam po 10 dniach WO... czuję się okropnie! Ale to nie wszystko. Przez kolejne 8 dni się obżerałam! Same niezdrowe rzeczy... czułam że umrę. Wszystko mnie bolało, a ja jadłam do nieprzytomności. Raz nie mogłam spać z bólu brzucha, rano wymiotowałam, a wszystko przez przeładowanie żołądka. Miałam takie skurcze jelit, że myślałam, że umrę. I co? Dalej się opychałam! Aż do wczoraj. Wróciłam do WO. Ale dziś znów przerwałam :( jaka jestem nieszczęśliwa! Ale nie mogę się powstrzymać od jedzenia niezdrowych rzeczy. A to obiadek rodziny, a to słodycze, a to kanapki... najchętniej ciągle bym jadła! Co za wstyd! Przytyłam zapewne sporo, ale nawet nie wejdę na wagę! Naprawdę mam problem... jem wszystko co widzę, pomimo że brzuch mnie boli od przejedzenia! Co mnie naprawdę wkurza!

Zawsze uwielbiałam jeść, ale bez przesady... Jest ciężko. Oczywiście zaniedbałam treningi. Moje ostatnie dni to jedna wielka KATASTROFA. Ale nie mam zamiaru się poddawać. Nasz kochany Lazar wrzucił coś o tym:

Taka prawda. Muszę się zmotywować, do działania. Nie poddam się. Nigdy.

Znacie film Galaxy Quest? Polecam. Świetny :) 

Trzeba trenować i jeść zdrowo! Przechodzimy na WO (+ wegetarianizm for ever) i treningi!

Na koniec gratka i prośba o pomoc. Proszę, zmotywujcie mnie do pracy... potrzebuję kopa...