Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Wróciłam...

Nie było mnie od kilku dni, a wszystko przez jakiś smutny czas.. przejęłam się historią małej Hani.

W między czasie pojawił się mały Kajetan w Uwadze - może ktoś z Was oglądał..

Serce mi pękło.. 💔 nie miał szczęścia od początku i dlatego wiem, że teraz za sprawą Uwagi i Pani Wolontariuszki, która jest z nim każdego dnia i Pani Ordynator szybko znajdzie swoich rodziców. 

Wiem także, że dojdzie do siebie i mimo pewnego opóźnienia szybko to minie, bo znajdzie dom, miłość, mamę, tatę, poczucie bliskości i bezpieczeństwa, stały rytm dnia, ale ten domowy.. nie szpitalny. I będzie cudnym i szczęśliwym dzieckiem. 

Pomyślałam sobie, że jakie to cudowne.. że moje dzieci miały mnóstwo szczęścia. 

Że nikt nie porzucił ich na działkach jak Kajetanka.. że nikt nie skazał ich na śmierć. 

Że córeczkę zostawiono w szpitalu bez informacji, a synka od razu zabrano do rodziny zastępczej po urodzeniu. 

Że nie musiały cierpieć, chorować z tego powodu. 

Że te kobiety , które mi urodziły dzieci dały im szansę jednak na NORMALNE ŻYCIE, urodziły owa szpitalu . 

Każdego dnia dziękuję Panu Bogu za moje cudowne dzieci, które są całym moim światem. 

Sensem mojego życia. 

Córeczka.. mój Motylek.. 5 letni skarb, którego mam od 18 dnia jej życia. Zabraliśmy ją do domu prosto ze szpitala. Nasza wrażliwa, delikatna istotka, ale także pełna temperamentu, energii i pozytywnej energii. ♥️

Synek , którego poznaliśmy w jego 5 miesiącu życia. Zabraliśmy do domu, gdy miał już 6 miesięcy. Cudowny, radosny mały człowiek, który śmieje się ciągle, rozrabia, biega po domu wnosząc mnóstwo energii, uczuciowy, mały Miś i przytulasek. ♥️

Nasze dzieci to dwie różne historie, które są zapisane w ich przeszłości, część ich życia. Nigdy im jej nie zabierzemy i nie będziemy zatajać. Wręcz dołożymy starań jeśli będą w dorosłości czuć potrzebę znalezienia swych korzeni. Cieszę się każdego dnia, że mogę być ich mamą , bo to prawdziwy zaszczyt mieć tak wspaniale wyjątkowo, wyjątkowe dzieci. Dwa cuda i skarby, szczęścia o jakich nie śmiałam śnić. ☺️♥️

***

Tak mnie wzięło na wspomnień kilka po reportażu Kajetanka. 

***

Córeczka dzisiaj po zabiegu. Była bardzo dzielna . 

Rozpłakała się , kiedy mąż położył ją na stole zabiegowym. 

Trzymałam jej rączki i sobą zasłaniałam wszystkie widoki. Mąż trzymał nogi, widoki miał przed sobą. 

Uspokoiła się po 5 nakłuciach znieczulenia . Nie czuła tego, bo 2h przed posmarowałam jej nóżkę maścią Emla z opatrunkiem.. znieczuliła to miejsce pięknie. 

Pani doktor wycięła spooory kawałek tego, ale już mamy to z głowy. 

Córcia była mega dzielna, moja mała bohaterka. 

Po znieczuleniu myślała, że Pani doktor myje jej nóżkę i czekała grzecznie. 

Myślę, że więcej ja się bałam. 

Za dwa tygodnie zdjęcie szwów, a za trzy wynik wycinka. 

***

Dieta u mnie w porządku, trzymam się cały czas. Poza dzisiejszym dniem. Dostałam @ i to kumulacja. Zjadłam okienko czekolady i kilka mentosów niestety. 

Poza tym walczę . Waga nie spadła , stoi w miejscu. Może przez okres.. 

Oby ruszyło znów, bo. A prawdę mega dzielnie się trzymam !!! 

Mam silna wolę 😁

Ach.. z brunetki zrobiłam się blondynką 🙄☺️😁👍

p. S. Mc Donalda odwiedziła córeczka i mąż. Ja dostałam tylko kawe ☺️