Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Wtopa

Na wlasne zyczenie tak w ogole. Otoz jak wracam po pracy do domu, to jestem glodna. Na owego glodniaka pedze do psow, ide z Molly na spacer, wracam, karmie i obrabiam szczeniaki i ide do domu. Zanim zrobie sobie cos do jedzenia, po prostu mnie ssie. I zamiast zapchac sie jablkiem czy innym bananem, co robie? No ba, mam pod reka sloik Nutelli. Nie zzeram go calego, jak to potrafilam zrobic, ale wyjadam jakies dwie kopiaste lyzeczki. O owe dwie lyzeczki za duzo. Nie zawsze mam czas, zeby rano przygotowac sobie cos na popoludnie.

Zaczne wiec brac do pracy nie tylko jogurt, ale moze kanapke z chlebem pelnoziarnistym? Wtedy bede bardziej najedzona i moze bede mogla opanowac ten okropny glod? Triki typu wypij szklanke wody, a cie troche zassie, niestety na mnie nie dzialaja.

A oprocz tego radze sobie jakos. Wczoraj wieczorem na ten przyklad odmowilam zjedzenia ciastka. Ha:) Taka jestem. To dla mnie naprawde cos, bo niestety, ja i slodycze to w zasadzie jednosc, nigdy, przenigdy nie odmawiam niczego slodkiego.

W oczekiwaniu na zumbe podskakuje sobie w domu przy DVD. Mam tak swietna kondycje, ze w poniedzialek przy fat burningu zrobilo mi sie niedobrze i niewiele brakowalo, a bym, ze tak brzydko powiem, sie wyrzygala. Dzisiaj przynajmniej obylo sie bez owych sensacji i mroczkow przed oczami.

Dam rade. Dam,  dam, dam, przeciez w moich nowych cudnych, boskich, przepieknych butach trzeba sie jakos porzadnie zaprezentowac. No i nie chce przeciez nastepnym razem odslyac paska, bo sie okazal za krotki