Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
żałuję, że zaczęłam tak późno :(

Witam Was!

Mija kolejny tydzień mojej diety - i mam już w plecy prawie 9 kg! Jak to cieszy i motywuje do dalszej walki! 

Jeszcze bardziej cieszy mnie to, że zaczęłam się lepiej ubierać - wreszcie mogę założyć bardziej obcisłe bluzeczki /a mam zapas nowych, kupionych na "chudsze czasy"/. Wczoraj nawet wybrałam się do fryzjerki i zafundowałam sobie wiosenną, krótszą fryzurkę - asymetryczną a'la Magda Mołek.

Dziś wskoczyłam w jasne jeansy, ubrałam jedną z moich "nowych/starych" bluzeczek, założyłam niewielki obcas - i od rana zbieram w pracy komplementy. To naprawdę uskrzydla i daje power do dalszych zmagań z kilogramami. Do tego zbliżająca się wiosna - cóż chcieć więcej! Nawet szczególnie nie psuje mi humoru zbliżające się co weekendowe sprzątanie w domu - kurde tu odzywa się we mnie oglądana "perfekcyjna" - w wersji brytyjskiej i polskiej - nie potrafię nie wziąć się za to i owo w weekend. Wkurza mnie kurz na meblach, plamka na posadzce itp. Więc biegam ze ścierą, mopem i innymi akcesoriami, a potem dziwię się, że znów w weekend nie odpoczęłam.

Żałuję tylko, że tak długo zwlekałam z dietą. Nawet nie zwlekałam - oszukiwałam samą siebie i żyłam w ciągłym kompulsie. Na razie trzymam się dzielnie i wypatruję szósteczki z przodu!

Miłego dnia i weekendu wszystkim!