Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
ciche dni, fotomenu 16.03.2014

Wczoraj, tak jak pisałam dostąpiłam zaszczytu śniadaniowania w łóżku- mój Piotrek zrobił mi pyszną jajecznicę z pieczarkami i pomidorami i na tym niestety jego dobroć się skończyła  Jak już prognozowałam parę dni temu, że pewnie wróci i za 2 dni już będzie coś na nie tak też się stało- jestem normalnie czarnowidzem  Od słowa do słowa i wyszło na jaw, że w środę spotkałam się z moim licealnym kolegą- znamy się już przeszło 10 lat i spotykamy się tak cyklicznie góra 3 razy w roku żeby wymienić się głównie informacjami nt. co u nas nowego, co się zmieniło. Mam jednego, jedynego takiego kolegę, który zaznaczam nigdy mi się nie podobał aczkolwiek lubiłam zawsze od czasu do czasu z nim porozmawiać. Teraz np. ja mu przekazywałam jak bardzo szczęśliwa jestem bo przygotowuje się do ślubu i czekam na moje pierwsze dzieciątko a on mi opowiadał jak to już jest jak się ono urodzi bo sam ma b. fajną żonę i 10 miesięczną córeczkę. Piotrek nie lubi jak się z nim spotykam bo jest najzwyczajniej w świecie zazdrosny a ja już dawno powiedziałam mu, że nie zerwę kontaktu z kolegą tylko dlatego, że on ma takie życzenie- bez przesady… 

I tak od wczoraj trwają ciche dni- odpowiada tylko półsłówkami „no, tak, mhy” jest ogólnie obojętny. Mnie jeszcze wczoraj to śmieszyło-stwierdziłam, że podąsa się jeszcze pare godzin i mu przejdzie ale nie- do dziś pozostaje nieugięty w swoim obrażalstwie A dziś z kolei to ja mam jakiś zły humor i tą jego naburmuszoną miną jeszcze bardziej się nakręcam bo co mi będzie fochy strzelał niewdzięcznik jeden. Ja tu się dwoje i troje z przygotowaniami do tego ślubu, siedzę sama całymi dniami w naszym mieszkaniu sama jak palec jak on jest w terenie, przeprowadziłam się tu z Krakowa gdzie miałam znajomych, koleżanki a tu nie mam nikogo, przygotowuje jakieś obiadki, sprzątam… I mogłabym tak jeszcze długo wymieniać i co mam za to? Jego nadąsaną minę i to, że nie mam nawet do kogo buzi otworzyć nawet jeśli jest już w domu. Nie to nie- jadę dziś do siebie do domu bo jutro z samego rana mam okulistę a później lekarza w Krakowie. Może jak pobędzie trochę sam to rozumu nabierze?

To się wyżaliłam-już mi lżej z innych rzeczy, bardziej pozytywnych to z samego rana zaliczyłam wczoraj godzinę basenu- basen puściutki o 9 rano w niedzielę, żyć nie umierać! A z mniej pozytywnych to chyba źle spałam bo mnie tak odcinek szyjny kręgosłupa boli…. Na tym basenie to pływałam jak ta kaleka bo generalnie to nie dam rady odwrócić nawet głowy w ani jedną ani 2 str. Dziś jest już lepiej aczkolwiek minie jeszcze trochę czasu nim wrócę do dawnej sprawności Na koniec tradycyjnie dodaje menu z wczoraj, bez zdjęć obiadu bo w obecności rodziców trochę głupio się czuje cykając fotki tego co mam na talerzu….

07:30- śniadanie- jajecznica z 3 jaj z pomidorami i pieczarkami, kromka chleba razowego z masłem i pomidorem; kawa z mlekiem

10:30- parę pistacji

11:30- obiad- rosół z makaronem i marchewka gotowana; 2 pałeczki z kurczaka z piekarnika, ćwiartki ziemniaków w ziołach zapieczone w piekarniku, kapusta zasmażana; kompot

13:30- kawa z mlekiem, pierniczki z nadzieniem śliwkowym

 16:30- jogurtowy przekładaniec (jogurt grecki, płatki owsiane, otręby żytnie, borówki, truskawki i wiśnie mrożone, łyżeczka dżemu truskawkowego, wiórki kokosowe), 1 michałek zamkowy

Na zdjęciu wszystkiego po 2 ale 2 porcja była dla tego niewdzięcznika mojego….

19:30- kolacja- bułka pełnoziarnista: z serkiem almette, awokado, sałatą, plastrem mozzarelli, łososiem wędzonym, ogórkiem i pomidorem; czerwona herbata

+ drożdże z miodem i mlekiem

Aktywność fizyczna: basen 1 godz.; rowerek stacjonarny 15 min.