Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
177 dzień

Weekend wykończył mnie doszczętnie.. czemuż to nie poszłam w góry? Kontakt z przyroda działa tak kojąco na prawie wszystko.. 

Za to byłam u znajomych. Bardziej musiałam u nich być z pewnych względów. To co mnie tam spotkało.. to wow.

Z wiekiem nie staję się pokorniejsza. Jestem mniej cierpliwa dla przykrych wad ludzkich a zwłaszcza do uzurpowania sobie przez pewnych ludzi do sądzenia, iż mogą innym sprawiać przykrość pod szyldem - jestem tylko szczery. Staje okoniem i mówię nie. Drugi raz mnie to od nich spotkało. Maja ogromna misję zmiany mojego życia na takie, które im będzie odpowiadać. Robią to w dodatku w sposób przykry, iż człowiek na początku czuje się jak zaszczute zwierzę. Serio, to pierwszy raz się z czymś takim spotkałam. Żeby nie było takie techniki stosują do wszystkich. Nie wiem czy i z innymi przeradza się w ostra wymianę zdań jak ze mną. Natomiast ja nie pozwoliłam sobie na takie ich zachowania i jasno dałam do zrozumienia, że nie życzę sobie aby ktoś wtrącał się w moje życie w dodatku w taki sposób! Generalnie uważają się za bardzo przykładne małżeństwo, które najlepiej z zaznaczeniem NAJ wychowuje dziecko, są najmądrzejsi, najlepiej robią i postępują w życiu. Dają sobie tym samym prawo do pouczania i narzucania w sposób jak mówią szczery, bo szczerość jest dla nich naj - narzucania swojego zdania i ich sposobu myślenia..

uff..

Nawet ten wpis o tym mnie wykończył.

Bardzo nieładnie ale wyjechałam bez pożegnania.. 

Buziaki