Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Hulaj dusza piekła nie ma

Przez dwa dni nie miałam internetu i co? No klapa, całe szczęście, że nie na całej linii. Ale brak kontaktu z wami powoduje lenistwo i podjadanie.  Świnka od dwóch dni głoduje a ja wręcz przeciwnie Trochę przesadzam, ale tylko trochę.
Przedwczoraj po wizycie u terapeuty byłam tak rozbita, że miałam parcie na słodkie. Po drodze nawet weszłam do cukierni, ale całe szczęście zemdliło mnie od tych zapachów i szybko opuściłam ten przybytek zanim napłynęła mi ślinka do ust. Tym razem nawet skleroza współpracowała ze mną, bo zapomniałam, że mam w torbie pyszną czekoladę, jeszcze z Berlina. Udało mi się bez wpadek dotrzeć do domu i tam dopiero na drugie śniadanie zrobiłam sobie cały talerz sałatki owocowej z zawartością 320 kcal. Niestety napięcie emocjonalne nie odpuszczało, więc jeszcze zaliczyłam nerkowce i na kolację spaghetti carbonara. Wszystko w rozsądnych ilościach, ale diabelnie kaloryczne i bilans dnia zamknął się mi się na 2330 kcal O piciu wody w czwartek zupełnie zapomniałam i na rowerek też się nie wdrapałam.
W piątek waga łaskawie pokazała o 0.1 kg mniej (pewnie nagroda za środę). Znów na rowerek się nie skusiłam, wody wypiłam niewiele, u teściowej zjadłam kawałek placka ze śliwkami. Mały bo mały, ale jednak. Bilans zamknął się już na 1650 kcal.
Wczoraj jedyna moja aktywność dotyczyła j. angielskiego i innych bardzo przyjemnych zajęć, ale to już tajemnica
Dziś waga również jeszcze łaskawa: 82,3 kg
Dziś już postaram się, żeby świnkę nakarmić. Nawet rowerek już zaliczyłam (35 km), ale mam jeszcze jeden film do obejrzenia, więc nie jest to moje ostatnie słowo na dziś.