Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
{< @ >}

Kolejne pomiary wypadły bardzo korzystnie: 1,2 kg mniej przez tydzień.  Obawiam się, że aż za. Rozbestwię się i potem będzie problem. A wcale taka grzeczna nie byłam, bo nawet wam się nie przyznałam, ile pączków wyprodukowanych przez teściową pochłonęłam w poniedziałek. Dziś też się nie przyznam. 

Mimo tych pączków, mam jednak wrażenie, że coś mi się w główce na dobre tory poprzestawiało. Nie pochłaniam już wszystkiego jak leci. Jak mam zjeść coś niedietetycznego, to przynajmniej niech mi to sprawi jak największą przyjemność. Coraz częściej pojawia się w momencie pochłaniania myśl: czy warto? Czy zjedzenie tego sprawi mi więcej radości niż środowe zmniejszone pomiary?

No i ruch!!! Znowu rowerkuję, chociaż zaczęłam zbyt ostro i kolanko potraktowało mnie trochę odmownie. Tym razem nie był to pretekst do zaprzestania, ino zmniejszenia dystansu do rozsądnych rozmiarów.

Wczoraj był dzień bezrowerkowy, ale za to basenowałam i to obficie. Książę małżonek widział po raz pierwszy, jak pływam kraulem i był w szoku.  Fakt, że jestem w stanie przepłynąć 50 m i muszę odpocząć żabką, ale podobno wygląda to nieźle, a same wiecie, jak bardzo właśnie wygląd się liczy. 

Dziś również basen zaliczę, a ponieważ kolanko ma się lepiej to i może popedalić zdążę.

No cóż ferie, a ja nie mam czasu...