Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
163 dni...

...odliczanie trwa. To nie był dobry dzień... powrót do pracy i od razu jakoś tak źle mi się spało, wyjątkowo szybko jednak wyrobiłam się, pewnie dzięki temu, że wczoraj wieczorem naszykowałam sobie wszystko co było mi potrzebne na dzisiejszy dzień. Pomijam fakt, że dzisiaj u mnie bardzo zimno, rano jak wychodziłam -19 st, dobrze że bezwietrznie, bo w przeciwnym razie chyba bym zamarzła zanim bym doszła do pracy, no i na miejscu okazało się, że nie jest wcale lepiej...koszmar, biuro było tak wyziębione, że przez cały dzień mimo tego, że grzejnik grzał 8 godzin na full było 12 st, siedziałam w grubym polarze, z nałożoną grubą chustą zimową i jeszcze najchętniej nałożyłabym czapkę i rękawiczki. No nic przetrwałam, w domu co prawda cieplutko ale tak przemarzłam, że do tej pory jest mi zimno, rozgrzewam się dietetyczną zupką pomidorową...ale pomaga tylko chwilowo...

No i w związku z tym całe popołudnie do dupy, żadnych ćwiczeń dzisiaj nie było i już nie będzie, trudno, dietetycznie nie było źle, zjadłam tylko jedną czekoladką i to tylko dlatego, że chciałam sprawdzić czy nie są zepsute, bo dość długo były zakamuflowane i dzisiaj przez przypadek się odnalazły...z resztą jak jest mi zimno, to mam wrażenie, że zjadłabym konia z kopytami... a dzisiaj nawet spoko, co prawda zimno mi bardzo, ale żeby apetyty mi nadmierny doskwierał to na szczęście nie. Z zabiegów pielęgnacyjnych na dzień dzisiejszy to chyba demakijaż, szybki prysznic i pod pierzynkę. Najzwyczajniej to nie jest mój dzień. Przypominam, że wyzwanie 30 dni bez słodyczy startuje 7-go stycznia. Jestem w szoku ile osób się już przyłączyło... super, bardzo mnie to cieszy, bo można się motywować, wspierać i razem walczyć, mam nadzieję, ze podołamy. Jeśli ktoś jeszcze ma ochotę zapraszam do przyłączenia się... mam nadzieję, że podołam, bo jak nie to będzie straszny wstyd, że poległam...