Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Przedszkole dwu latka i moje torciki :)

Moja córka poszła do przedszkola jak miała 2,5roku. Poszła w kwietniu wtedy kiedy wszystkie dzieci już bez problemów chodziły do przedszkola. Ciocie w przedszkolu miały czas zajmować się tylko nią. Na początku przez 2 tygodnie przychodziłam z nią na 2-3 godziny. Ja siedziałam na korytarzu przy uchylonych drzwiach a ona w sali się bawiła. Ciocie pozwalały jej się bawić nawet wtedy kiedy inne dzieci miały zajęcia a ona nie chciala brać w nich udział. Potem przez następny tydzień siedziałam już przy zamkniętych drzwiach. Następnie wydłużałyśmy godziny w przedszkolu a ja siedziałam w szatni. Dziecko mnie nie widziało ale jak sytuacja byłaby krytyczna to bym się pokazała. Następnie w maju już zostawała sama w przedszkolu tak od 8 do 12. Ciocie uważały że za wcześnie na spanie. Dopiero w czerwcu pospała ale wtedy zaczęła też chorować. W wakacje nie chodziła. Poszła 1 września do nowej grupy i cioci i mimo że większość dzieci z jej grupy mocno płakała ona weszła w grupę cudownie. Jest w przedszkolu od 8 do 15.30 i jest zachwycona. Wiem że okres adaptacyjny u nas długo trwał ale ciocie uważały że dla niej będzie to najlepsze......teraz nie żałuję bo czuje się tam bezpiecznie i nawet w weekend chce iść do dzieci. Pozdrawiam

Dziewczyno Twój talent się marnuje ! Robisz obłędne dzieła :D

To że synek płaczę,chcę iśc do domu - to naturalne.To jeszcze mały smyk który wiecznie był przy mamusi :) . Moim zdaniem Panie są do dupy :/ ! Przedszkolanka czasami musi stanąć na rzęsach by dziecko chodź na chwilę zapomniało tęsknić. Skoro po godzinie jest telefon do mamy , to coś jest nie tak - idą po najniższej sile oporu.

te torty sa obłędne ♥

Faktycznie te nasze hobby powinno być mniej kaloryczne :) . Ja mam już dzieci w wieku szkolnym jednak gdy moja najmłodsza córka obecnie lat 7 szła do przedszkola to też płakała. Ale ja do swojej córki dotarłam troszkę sposobem ( z natury jest bardzo opiekuńczym dzieckiem )w domu z nią porozmawiałam o tym że jest już dużą dziewczynka która powinna pomagać paniom w przedszkolu opiekować się dziećmi które plączą i tęsknią za rodzicami. Wtedy moja córunia poczuła wenę do niańczenia innych :) i było po problemie bo na drugi dzień panie w przedszkolu mówiły że strasznie przejęła się swoją rolą bo przytulała dzieci i pocieszała i sama już nie płakała.

Mama nie jestem.. ale kolazanka opowiadala jak jej cora nagle zaczela strasznie plakac w przedszkolu,codziennie. Po miesiacu takich placzow mala zapytala sie 'mamusiu, czy to prawda, ze tatus zapomnial cie kiedys odebrac z przedszkola - okazalo sie, ze miesiac wczensiej podluchala jak kolezanka mezowi opowiadala , ze kiedys jej tata zapomnial po nia przyjsc do przedszkola i plakala ze strachu, ze i o niej zapomna. Oby i Wam sie udalo ustalic czemu synek nieszczesliwy... moze boi sie, ze go na zawsze zostawisz?

Nie wiem, co Ci doradzić, bo moja córka póki co chętnie chodzi do żłobka. Może poszukaj jakichś informacji w Internecie? Np.: http://www.benc.pl/czytelnia/599/gdy-maluch-nie-chce-chodzic-do-przedszkola/

oejej, ale piękne !!! Zdolniacha z Ciebie !

Kobieto! Zdolna jesteś i to mega! Tort Twojego synka wymiata! :D Super! :)