Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Jeszcze 25 kg czy tylko 25kg?

Paprykę faszerowaną 1 szt, jajecznica z 2 jaj, pół bułki (rarytas, nie jem wcale pieczywa od trzech tygodni), zupa z soczewicy na obiad i kolację, 2 szt śledzia marynowanego opiekanego, brzoskwinie i śliwki, do wina jak wspomniałam nie dotarłam, aha jeszcze kilka żelków (może 5 szt)- kurde dużo, może dlatego jeszcze się czuję ciężka. Ale na szczęście już dziś wracam do diety. Dlaczego zdecydowałam się na taki model? Bo chyba taką mam wewnętrzną potrzebę. Normalnie nie przekraczam 900 kcal, poza tym jednym dniem. On ma też na celu dać organizmowi sygnał, że nie musi wchodzić na tryb oszczędny. Jakoś przemawia to do mnie.

 Dziś mam wyglądać ładnie, spokojnie i seksownie. Moja córcia jedzie dziś na kolonie. Chciała, żeby tata również pożegnał ją na dworcu, więc nieuniknione jest, że się spotkamy. Nie chcę, by zobaczył mój ból, cierpienie, rozczarowanie i tęsknotę za tym co było. Nie zobaczy na mojej twarzy wahania, niech się dupek zastanawia czy warto było stawiać  11 lat wspólnego życia pod ścianą. Nie jest wart ani jednej łzy, którą wylałam, więc tych łez nie zobaczy. Pożegnamy małą, obrócę się na pięcie i pójdę w swoją stronę, a on niech żałuje. Dwa tygodnie urlopu zmarnowałam na dojście do takiego stanu. Jest to krucha podstawa i mocno niestabilna- ale on nie musi o tym wiedzieć, prawda? Paradoksem jest, że odnalazlam porozumienie u "tej drugiej". Ona również była oszukiwana przez niego przez te dwa lata. Mówił, że dawno już nie jesteśmy razem, że liczy się tylko ona, kłamał jej kiedy był ze mną a mnie, kiedy z nią. Perwersją było umówienie się  na wspólny urlop rok temu ze mną i naszą córką oraz w tym samym czasie na spotkanie z nią na przystanek woodstock. Nie był ani z nami nad morzem, ani z nią. Czyżby była jakaś trzecia? Wolę się nie zastanawiać. Więc do dzieła. ćwiczenia, dopakowanie młodej i robienie się na bóstwo. Miłej niedzieli !!!!