Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
dałam ciała, ale czasem trzeba

dzięki Wam za wszystko. Po piątkowym popuszczeniu hamulców czegoś się od Was nauczyłam. Po pierwsze, jak znów najdzie mnie ochota nażreć się jak dzikus, to najpierw napiszę do Was...jesteście mega skuteczne/skuteczni w motywowaniu i pocieszaniu  szkoda że nie miałam takiego wsparcia przy mojej pierwszej w życiu diecie...jesteście wszystkie/wszyscy super!!!

no dobra, dałam ciała, co sobie pojadałam to moje - efekt końcowy jest taki :

-bolała mnie na drugi dzień głowa, a żołądek się też okrutnie zemścił...bo już nie chce takiego śmieciowego jedzenia,

-i ja się też byle jak czułam, psychicznie paskudnie, bo już widziałam oczami wyobraźni jak rośnie mi ta waga i na wyświetlaczu widzę same plusy zamiast spadku,

-po waszych komentarzach nauczyłam się, że nie można się traktować jak jakiegoś super-twardziela co wytrzyma bez szaleństw na diecie. Bo to guzik prawda,

-że nie wolno samej siebie  obrażać...

no i generalnie, że trzeba wziąć dupę w troki

więc tak robię

CO BYŁO A NIE JEST, NIE PISZE SIĘ W REJESTR

ps. i kupiłam sobie nowe pojemniczki na sałatki i in. jedzonko. Reklamują się, że nie powinno  z nich nic wyciekać. To  jest dla mnie szczególnie ważne przy np. sałatkach z pomidorkami czy ogórkami, bo puszczają soki i wiecznie w torbie mam mokro :/ jutro w pracy wypróbuję

całuski, miłej reszty niedzieli