Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Dzień za dniem

Dzisiaj cały dzień siedzę w domu. Nie ma żadnej pilnej pracy do wykonania więc oprócz wróżb zajmę się tym co lubię. Jeszcze nie wiem czym. Wstałam przed chwilą, rozpaliłam w piecu i siedzę racząc się kawą. Dzień zaczynam powoli, bo tak lubię. Siedzę sobie na kanapie przy piecu z kotem na kolanach i planuję co będę robić. Krzysiek wróci dziś później, bo pojechał na zakupy. Nie muszę szaleć i sprężać się. W końcu jestem rencistką. Pogodziłam się już ze swoją niepełnosprawnością i nie wymagam od siebie zbyt wiele. Żyję sobie powoli, bez zrywów i stresów, choć skromnie finansowo. Do pracy na etat się nie wybieram. Pracuje w domu za mniejsze pieniądze...

Dieta w porządku. Dziś mam zjeść sałatkę z tuńczyka, grahamka z serem, sos pieczarkowy z ziemniakami, rolmopsy i krokiety. Razem około 1300 kalorii. Tym razem nie szaleję i mam zamiar chudnąć powoli. Nie ważę się często i pozbyłam się obsesji na punkcie zjadanych kalorii. Jem na oko czyli około. Nic nie ważę. Korzystam z diety Vitalii i jej przepisów. Trochę też wstawiam swoich. Na diecie Vitalii nie trzeba wszystkiego ważyć, bo są też podane miary typu łyżka, szklanka czy łyżeczka. Jest to wygodne. Tym razem jem też pieczywo. Rzadko, ale jednak. Na razie nie jest źle. Organizm przestał się buntować i współpracuje. Nie mam zaparć ani nie gromadzi mi się woda. Nie głoduję. Oby tak dalej...Tylko waga tak wolno spada...Dziś 20 dkg...

Przyszła mi książka z ćwiczeniami rehabilitacyjnymi na kręgosłup. Podobno jest bardzo dobra. Ćwiczę od dwóch dni. Ćwiczenia są bardzo proste i wcale nie czuję kręgosłupa gdy ćwiczę. Ćwiczenia są na cały kręgosłup, ale ja wybrałam tylko te na odcinek lędźwiowy. Pisze w niej, że już po dwóch tygodniach codziennych ćwiczeń powinien być jakiś efekt. Zobaczymy.