Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
Rwa i joga

Brawo za ćwiczenia! Ja to leń jestem, nie mam motywacji. A no i zazdroszczę cierpliwości do tych,, upierdliwych,, komentarzy :-)

Cieszę się, że się przekonałaś do ćwiczeń. Te trzydzieści minut dziennie to naprawdę jest ładny wynik i wystarczająca ilość ruchu by powolutku widzieć efekty, jak się zrobi cieplej możesz co drugi dzień ćwiczyć, a co drugi spacerować, lub pracować w ogródku, najlepiej tak wprowadzić ćwiczenia do swojego trybu życia by tego nie zauważyć, by nie stały się uciążliwym przymusem. Nie ma też co przesadzać, narzucać sobie zbyt wiele, bo wtedy łatwiej się zniechęcić. We wszystkim najlepiej znaleźć złoty środek. Trzymam za Ciebie kciuki, fajna z Ciebie babeczka. ;)

Rob swoje I tyle,tylko badz konsekwentna☺dobranoc

podziwiam za ta cierpiliwosc do tych wszystkich "zyczliwych"komentarzy.

Czytam i nie wierzę....Czy ty na własne życzenie chcesz zostać inwalidką???Kręgosłup to nie przelewki.Jestem po operacji kręgosłupa,miałam niedowład stopy i pęcherza moczowego,z bólu chciałam byłam gotowa strzelic sobie w łeb ,bo też byłam taka mądra jak ty.Miałam internet i fachowe książki.Zrozum ,że każdy jest inny i to co innym służy ciebie może zaprowadzić do kalectwa.Ja robiłam popularne ćwiczenia na zdrowy kręgosłup ,które w efekcie końcowym pogorszyły mój stan zdrowia.Takie ćwiczenia dobiera rehabilitant po dokładnym wywiadzie i obejrzeniu wyników badań.Ręce opadają kiedy czyta się twój pamiętnik....

genialny ten facecic bić mu brawo :) współczuje dużo zdrowia

Areksol, ta rwa kulszowa to nie przelewki. Ja też mam chory kręgosłup (właściwie od dzieciństwa). Chodziłam na rehabilitację przez długie lata i to pozwalało mi normalnie funkcjonować. Potem pojawił się moment w moim życiu, gdy zaprzestałam rehabilitacji (jakieś 3-4 lata) - w następstwie zaatakowała mnie rwa kulszowa na ... 3,5 roku. To był koszmar. Teraz chodzę systematycznie: 1-2 razy w roku - nie czekam na kolejne nagłe pogorszenie. Wydaje mi się, że to sposób na ucieczkę przed tą bezlitosną paskudę, bo nie miałam nawrotu od prawie 10 lat, za cenę systematycznej rehabilitacji. Raz w roku to minimum w profilaktyce. Uściski i trzymam kciuki! *-* PS. A te rozgniewane Vitalijki wciąż pełne energii ukierunkowanej na to, co jest tak mało istotne? Nie szkoda im czasu i zachodu? Doprawdy, trudno je zrozumieć...

Zastanawia mnie dlaczego "do lekarza oczywiście nie pójdziesz." Do objawowego leczenia rwy kulszowej nie trzeba od razu neurologa, wystarczy POZ.

Brawo!!!!;)

Kiedyś ćwiczyłam jogę domu. Prawdziwe efekty poczułam dopiero, gdy zaczęłam chodzić na zajęcia z instruktorką. Po pierwsze - niektóre ćwiczenia wydaja się proste, ale takie nie są. Wymagają dużej świadomości swojego ciała. Wydają się tylko mało intensywne, ale to też mit - ja po pierwszych zajęciach miałam uczucie, że czuję każdy zakątek swojego ciała! Byłam zmęczona, ale jednocześnie czułam zastrzyk energii! Byłam chyba na 10 zajęciach i bardzo dobrze je wspominam. Przede wszystkim warto poćwiczyć jogę z instruktorką - nie wszystkiego da się nauczyć w domu. Joga - to przede wszystkim precyzyjne ruchy.

Oj współczuję tej rwy.. Podobno sama przechodzi po dwóch miesiącach, ale potrafi zmęczyć naprawdę.. Mnie też zafascynował ten filmik. Jestem pełna podziwu dla tego Pana. Życzę Ci szybkiego powrotu do zdrowia..

Zaśpiewam ci piosenkę o przedwiośniu o puchatych jak kłębuszki waty baziach kiełkach przebiśniegów o ostatnich już może płatkach śniegu tańczących wdzięcznie w słońcu nie wiem czemu w tym roku bardziej tęsknię za wiosną rosą na trawie i na pajęczynie układającą się w drogocenny naszyjnik za stokrotkami i śpiewem skowronka spójrz przyleciały już kosy a zima spływa do morza czyżby już czas Trafiłam?

Oj to współczucia. Mam nadzieję, że ci się poprawi chociaż ja bym do lipca nie czekała tylko poleciała prywatnie. Szpagatu zazdroszczę :) Pozdrawiam i trzymaj się.