Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
poniedzialek

Dziś chcę pociąć resztę drewna i rozdrobnić resztę gałęzi sekatorem. Jutro już chyba porządkowanie gruzu. Chcę go przenieść w okolice kosza. Niby nie powinno się wrzucać gruzu do pojemnika, ale jak wrzucę 2 łopaty na pojemnik to świat się nie skończy. Przez zimę wszystko wyjedzie. Do końca tygodnia porządki na podwórku chyba skończę. Zostanie plewienie. Mam jeszcze przycięcie jeżyny bezkolcowej. Zastanawiam się czy nie kupić jeszcze jednej.

Pracuję nad sobą i zmieniam się cały czas. Ostatnio zauważyłam, że już nie zawsze wyrażam swoje zdanie jeśli wiem, że kwestia jest sporna. Siedzę cicho ale robię po swojemu. Burzliwych dyskusji nie lubię, bo uważam, że niczemu nie służą. Nie czuje potrzeby przekonywania do swojego punktu widzenia innych. Sama akceptuję inny punkt widzenia gdy sprawę na spokojnie przemyślę o ile jest tego warta. Spory i przemyślenia na temat drobnostek uważam za zbędne. Niech każdy zostanie przy swoim zdaniu.

Skończyłam dietę i wróciłam do zwyczaju pieczenia ciast na niedzielę. Piekę na małej tortownicy i bez cukru. Ciasta typu babki na oleju wychodzą smaczne na stewii. W tym tygodniu chcę upiec jogurtowiec. Może ze śliwkami. Cukier nam do tej pory po cieście nie wzrastał.

Jeśli nic nie wyskoczy remont u Adriana zacznie się 1 XI. Potrwa z 3 dni i będzie można zamówić sprzątanie, a później podłoga już dla mnie. W grudniu by S pomógł wnosić meble i powiesiłby półki, karnisz. Chce wziąć szafkę od mamy i kilka pólek, biurko. Meble trzeba pomalować na biało. Trzeba kupić dywan. Wiosną pokój powinien być już gotowy, ksiązki przeniesione.

Onusia odeszła wczoraj koło 18. No i mam 8 kotów. Miała u mnie spokojne życie przez 12 lat. Było ciepło, była pełna miska, była opieka. Krzysiek przywiózł ją jesienią z przystanku na którym porzucili ją poprzedni opiekunowie na jego oczach. Wcześniej się chyba ktoś nad nią znęcał, bo bała się brania na ręce i z początku nie siedziała na kanapie ani na stołku. Ostatnie godziny były momentami ciężkie. Mam tylko nadzieję, że nie cierpiała i że jej nie zawiodłam. Moze powinnam pożegnać ją w piatek. Szkoda mi jej.