Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
...kierunek Polska...

...dzis to chyba bedzie moj ostatni wpis ,jade do rodziny,nie czuje jeszcze tego motyla w brzuchu i podenerwowania czy wszystko spakowalam ...narazie wyciagnelam tylko paszport i przytaszczylam kufer z piwnicy...jutro mam zamiar sie pakowac,kolejny raz urlop spedzam sama...Holle nie chce jezdzic ze mna do Polski,kiedy zyl jeszcze moj tata to mial z kim pogadac a teraz ,rodzina zna troszke angielski,ale co z tego kiedy Holle mowi tylko po dunsku,Ja z kolei  jestem pochlonieta i tak szczesliwa cala rodzina ze zapominam o nim ...i nic mu nie tlumacze...Jestem jak wulkan ,wpadam i wypadam ,wszedzie mnie pelno,organizuje wspolne wycieczki,gryle,itp ...nie wiem z kad na to wszystko biore energie i sile,kazdego wieczora biodra i kolana odmawiaja mi posluszenstwa,nastepnego dnia zaciskam zeby i zapominam o bolu,przeciez mam swoj plan dnia,kiedy wracam do siebie do domu nie moge sie pozbierac przez caly miesiac ,zyje cudownymi chwilami jakie spedzilam z moja kochana rodzina,wspominam miejsca bliskie mojemu sercu i znowu tesknie...za wszystkim i wszystkimi...ale nie umialabym zyc juz w Polsce.Chcialabym  tez spodkac sie z jedna z Was ,choc Ona  nigdy  nie spytala z jakiego pochodze miasta,wiem ze jest fajna zrownowazona kobieta,kochajaca te same wartosci co i Ja,napewno mogloby to byc przemile spodkanie...ale nic z tego nie bedzie tym razem ...W ostatnim czasie w jej zyciu wydarzylo sie cos z czym musi sama sie uporac i stanac na nogi,w tej chwili probuje sie pozbierac z dala od domu i to jest chyba najlepsza terapia,zycze jej wszystkiego dobrego.Sprobuje ,wiec zaprosic Ja na spodkanie za rok.....Wszystkim co maja teraz albo beda mieli urlopy zycze wspanialej pogody a tak naprawde cudownego lata,odezwe sie jak wroce z urlopu do domu....Zapomnialam Wam napisac jade na 60-tke.