Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
...kolejny tydzien...pada deszcz...

...dlugo mnie nie bylo,ale obiecuje ,ze postaram sie zagladac do Was,sa tu naprawde wspaniale przyjaciolki...musze jeszcze dzisiaj cos zalatwic,potem jade autobusem do syna...w Dani mamy dzisiaj tradycje,ze tego wlasnie dnia na obiad czy kolacje zjadamy kaczke miedzy innyni z malymi kartofelkami na slodko...mialo to byc u mnie ale syn w tej chwili jest bez pracy wiec ma czas a jego dziewczyna chodzi na kurs jezyka dunskiego,wiec byliby u mnie bardzo pozno...Holle tez jest zaproszony razem z  naszym wspolnym znajomym,ktory jest co roku u mnie(to jest ten energiczny facet po zawale),Christian sam zaproponowal takie rozwiazanie,Mi to pasuje,on robi a Ja zwracam Mu forse za zakupy,wybor wina nalezy rowniez do niego.Ja jestem gosc ! Wczoraj wrocilam do domu,najpierw bylismy na urodzinach ,to byly urodziny w moim miescie,czyli z mojej strony...Musze Wam powiedziec ,ze tym razem  kiedy przyjechalam  do Holle czekala na mnie mila niespodzianka,Ja tylko mialam wybrac czy chce jechac do Szwecji czy Nieniec,byla to 3 dniowa wycieczka,wybralam Niemcy,hotel mial wiecej atrakcji,bylo cudownie,byl tez prezent,nie byla to bielizna...a szkoda,dostalam przesliczny swiecznik na sciane,ogladalam go pare razy ale zawsze byl jak dla mnie za drogi(od wczoraj wisi na scianie ,prezentuje sie naprawde ladnie)(piekna bielizna to nie Holle...)Kiedy  zapytalam sie z jakiej to okazji,uslyszalam mile mi slowa to sa moje podziekowania za prace jaka wlozylas w przygotowania moich urodzin i wogole...sama dobrze wiem ze wszystko sie udalo...niesamowicie duzo gosci dzwonilo i dziekowalo Holle  za mila atmosfere i smaczne jedzenie...To milo uslyszec cos takiego...pozatym to byla najlepsza okazja zeby porozmawiac,Ja bylam po rozmowie z przychologiem calkowicie wyciszona i patrzylam na sprawe ktora mnie dotyczy troszke inaczej...zrozumialam tez Holle...a wlasciwie jego decyzje,spowodowane obawami,ze Ja uciekne ze wsi do malego miasta...i musze Wam sie przyznac ,ze rozwazalam taka decyzje gdybym ...a On by zostal z zaciagnietym kredytem,ktorego trzeba splacac,nie byloby nic na zadne przyjemnosci...i wogole.Wszystko zostaje tak jak bylo i jest. NIC NIE BEDE ROBILA WBREW SWOJEJ WOLI !!! to ,ze pod upadlam na zdrowiu i zaczelam bac sie o siebie nie moze byc jedynym powodem mieszkania na wsi!!!,bo nic z tego nie wyjdzie...Psycholog uswiadomila mi ze problem trkwi we mnie i mam go wiele lat i nic w tej sprawie nie bylo zrobione ,zeby mi pomoc...dlatego dzisiaj jest tak jak jest...Kiedy uciekalam z domu od bylego meza,zabieralam ze soba ciezko chorego syna,wszystko skupilo sie na ratowaniu jemu zycia ,trwalo to wiele lat,w miedzyczasie walczylam z bylym mezem o syna i wygralam ,trwalo to 2 lata pozbawilam go rowniez praw rodzicielskich...W tym wszystkim zabraklo pomocy dla mnie,a przeciez Ja uciekalam z domu,wiec byly ku temu powody...W tej chwili po tylu latach nie przysluguje mi zadna pomoc przychologiczna...(moge chodzic prywatnie ale to sa takie pieniadze ze w glowie sie nie miesci)Pozostala tralma,nie wiem czy znalazlam dobre okreslenie,slow mi troche brak,wiem jak to okreslic po dunsku...trzeba na demna  popracowac pare lat z psychologiem,dlaczego Ja tego nie widzialam  przez tyle lat a Holle widzial? ,teraz go bardziej rozumiem ,i widze gdzie trwi problem...i dopiero widze co zrobil dla mnie przez te 10 lat nie bylabym ta osoba ,ktora jestem dzisiaj...(zdrowa na umysle)Walcze teraz o siebie o swoje zdrowie,to w tej chwili jest dla Nas obojgu najwazniejsze,a milosc a moze bardziej juz przywiazanie w tym napewno nam  pomoze...Co do nauki porzadku itp ,Holle nastawiony jest pozytywnie,choc nie bedzie to latwe...Wszystko jest wiec po staremu,...i Ja wracam do rownowagi,ktora jest mi potrzebna ,zeby zadbac o swoje zdrowie...Zycze milego dnia o Sobie udanej wyprawy do syna..