Tytuł wpisu w pamiętniku odchudzania:
dzień 68

Kolejne ważenie i kolejny sukces. Przekroczyłam dziś magiczną barierę… jest 6 z przodu. Jest radość. Dodatkowo z tą 6 przyszedł półmetek mojej głównej bitwy – czyli 10 kilogramów za mną. Zdaję sobie sprawę, że teraz będzie ciężej, że waga może stanąć w miejscu, że motywacja może spaść itd., ale mam przekonanie, że to wszystko może się faktycznie udać. Moje jedzenie jest wspaniałe, fakt jest taki, że w chwili obecnej nie wydaję wcale dużo więcej niż wcześniej, no może jest to kilkanaście złotych więcej w skali tygodnia. Wcześniej kupowałam jedzenie czasem trochę chaotycznie, czasem wyrzucałam i marnowałam jedzenie tylko dlatego, że jako rasowy grubas jadłam oczami.Teraz planuję z głową każdy posiłek.

Aerobik jest w chwili obecnej dwa razy w tygodniu w moim rozkładzie zajęć. Mama bardzo pomaga mi, żebym wygospodarowała na to czas. Zajęcia są fantastyczne: Latino i boxing są najlepsze, po nich najbardziej mnie wszystko boli. Mimo kłopotów finansowych bardzo chciałabym, aby udawało mi się, co miesiąc zapłacić za aerobik. Muszę znaleźć na to fundusze, choćby nie wiem co…Najfajniejsze w tym wszystkim jest to, że właściwie nie odczuwam jakoś wymiernie, że jestem na diecie, tzn. jestem, ale nie jest to aż tak uciążliwe jak wcześniejsze wynalazki. Pod tym względem dieta dukana była hitem, wszędzie nosiłam ze sobą twarożki i paluszki surimi, teraz się z tego śmieję, jednak wcześniej nie było mi do śmiechu, jak cały czas byłam głodna i zła na cały świat.Podsumowując ostatnie 8 tygodni: jestem zadowolona i szczęśliwa z wyników!!!

Kolejny cel to 63kg do przyjazdu Ciemnookiego. Najprawdopodobniej widzimy się 23/12/2012, więc jest dosyć czasu. Bardzo chcialabym, aby ponownie się we mnie zakochał i odkrył w sobie pokłady siły, aby walczyć o naszą wspólną przyszłość. Nie ma dnia, żebym o nim nie myślała... wiem, że mu jest ciężko, ale mi tutaj też nie jest lekko.